O luns é o día da semana que menos seguidores ten. Se a isto se lle suma que foi precedido por unhas xornadas de vacacións de Semana Santa, perde os poucos que lle quedan. Nas redes sociais moitas persoas autodiagnostícanse a chamada ‘depresión posvacacional‘, mais en realidade non existe. Non é unha enfermidade nin se pode tratar como tal nunha consulta psicolóxica. É unha maneira popular de denominar a situación emocional propia da volta ao traballo, “lóxica” para moitas persoas que veñen de pasar uns días gratificantes. Porén, noutras ocasións pode ocultar un abuso laboral no que é necesario deterse.
“Ás veces chegan a consulta pacientes con esta etiqueta errónea e están en situacións de explotación laboral. Se eu me incorporo a un traballo de 12 ou 10 horas diarias é normal que non me atope ben”, engade a doutora Iria Veiga. A volta á rutina despois do período vacacional pode servir para analizar este tipo de reaccións psicóloxicas. A ansiedade non debería darse e o malestar psíquico na volta das vacacións é unha “alerta” á que lle debemos prestar atención desvinculándoo con diagnósticos psquiátricos. Veiga insiste en que nos casos máis pronunciados e repetitivos no tempo é necesario unha revisión desa situación laboral.
Pola contra, a tristeza e a morriña tras uns días de descoñexión, de viaxes, de bos momentos coa familia e amigos son unha “reacción psíquica normal”. “Pasamos dunha situación que nos resulta moi agradable a unha que nos gusta menos”, explica Veiga. Neses momentos, hai que pensar que é un período reducido na nosa vida e que pronto pasará. Cando unha emoción é loxica, hai que aceptala e deixar que realice a súa función.
Rexeitar as emocións negativas non é saudable
“Os estados anímicos teñen que ver coas situacións que vivimos e ao longo da vida dunha persoa todos pasamos por iso”, comenta. Por iso, intentar apartalas e rexeitalas non é saudable para ninguén. A psiquiatra explica que moitas persoas cren que a terapia psicolóxica ten que ver con non sentir emocións negativas, mais non é así. Trátase de “integralas na nosa vida dunha maneira saudable”.
Unha gran parte da poboación está sometida a uns horarios interminables, con elevadas cargas de traballo e sen tempo para si mesma. O que hai que preguntarse, di Veiga, é cales son esas cousas que nos fixeron felices ao longo dos días de descanso e que queremos que se repitan habitualmente. Aínda que moitas veces o clima xogue na nosa contra e non poidamos achegarnos á praia ou camiñar baixo o sol, podemos incorporar actividades que nos fagan desconectar e que nos sirvan para adicar tempo ás nosas afeccións ou seres queridos. O bo das rutinas é que se poden modificar. “Non pode ser que en vacacións fagamos o que nos apetece e en períodos laborais non. Isto non nos fai desfrutar”, conta a psiquiatra.