Nun novo estudo, os investigadores examinaron unha forma relativamente nova de alterar a mente, que fai uso de sons dixitais para alimentar certas frecuencias en cada oído. Os ritmos binaurais consisten en colocar sons a diferentes niveis, de modo que quen os escoita capta un en cada oído; entón o cerebro, ao identificalos por separado, trata de procesalos e crea a onda biaural. Ao sintonizar estes ritmos binaurais, algunhas persoas afirman que poden desconectar, reducir a dor, mellorar a memoria e aliviar a ansiedade e a depresión.
Para determinar que tipo de cruzamento podería existir entre o consumo de substancias psicoactivas máis tradicionais e a experimentación cos ritmos binaurais, un equipo de investigadores de Australia e o Reino Unido analizou a Enquisa Mundial sobre Drogas 2021, unha estudo realizado a máis de 30.000 individuos de 22 países. Descubriron que ao redor do 5% dos enquisados experimentara co uso de ritmos binaurais nalgún momento do último ano. Deles, algo máis dun de cada dez facíao con fins puramente recreativos.
Drogas dixitais
A maioría dos consumidores tiñan entre os últimos anos da adolescencia e os primeiros da vintena, e consumiran substancias como o MDMA ou o cánnabis, e procedían de Estados Unidos, México, Reino Unido, Brasil e Polonia. Máis aló da procura dun subidón, as súas razóns para experimentar cos ritmos binaurais eran variadas. “É moi novo, non sabemos moito sobre o seu como drogas dixitais“, di a autora principal, Monica Barratt, científica social da Universidade RMIT de Australia.
O fenómeno dos ritmos binaurais en si non é novo, xa que aparece na literatura desde mediados do século XIX
“Este estudo mostra que isto ocorre en varios países. Tiñamos información anecdótica, pero esta foi a primeira vez que preguntamos formalmente á xente como, por que e cando os usan”, sinala. O fenómeno dos ritmos binaurais en si non é novo, xa que aparece na literatura desde mediados do século XIX. Pero grazas á facilidade coa que a xente pode acceder a eles e compartilos en liña, os ritmos binaurais están a converterse nunha forma cada vez máis popular.
Sistema sensorial e ritmos binaurais
En teoría, crese que os ritmos binaurais inducen cambios no cerebro, grazas á forma en que o noso sistema sensorial interpreta as diferentes frecuencias baixas cando se introducen por separado en cada oído. Se escoitamos un ton de 400 hertzios nun oído, por exemplo, e outro de 440 hertzios no outro, o cerebro interpretarao como un único zumbido de 40 hertzios situado nalgún lugar do interior do cranio.
Esta interpretación require algo máis que a nosa maquinaria auditiva periférica: fai uso dun complexo do tronco encefálico enterrado no máis profundo das nosas cabezas, o que fai que as neuronas se sincronicen en patróns de onda asociados á relaxación. Esa é a teoría. Aínda que hai algúns estudos que animan a seguir investigando os ritmos binaurais como medio para aliviar a ansiedade aguda, outros sosteñen que os beneficios desta terapia —polo menos no que se refire á alteración do estado de ánimo e a mente— están aínda por ver.
Diferentes experiencias
Deixando ao carón o escepticismo científico, non faltan experimentadores dispostos a probar os ritmos binaurais. Para o 12% dos que declararon escoitalos recentemente, un dos motivos inclúe o intento de replicar unha experiencia psicodélica. “Do mesmo xeito que ocorre coas substancias inxeribles, algúns usuarios de ritmos binaurais perseguen un xute”, afirma Barratt.
“Moita xente vía os ritmos binaurais como unha fonte de axuda, por exemplo para a terapia do sono ou para aliviar a dor”
O estudo non corrobora calquera posible preocupación de que escoitar música que altere a mente poida ser un trampolín para o abuso de substancias máis adiante. En todo caso, a maioría dos que esperaban un cambio de conciencia xa consumían outras drogas ilícitas. É máis, había moitas outras razóns polas que a xente exploraba unha paisaxe sonora binaural, segundo Barratt.
“Moita xente víaos como unha fonte de axuda, por exemplo para a terapia do sono ou para aliviar a dor”, afirma. Se as denominadas “drogas dixitais” xeran máis bombo que prato é unha tarefa que deberán resolver os futuros investigadores. Por agora, as estatísticas dannos un bo punto de partida para seguir o comportamento de quen se automedica —ou buscan pracer— por medios alternativos.
Referencia: Who uses digital drugs? An international survey of ‘binaural beat’ consumers (Publicado en Drug and Alcohol Review).
