Únete á nosa canle de Whatsapp
Estamos a falar con alguén, ou atopámonos nun espazo onde hai máis persoas, e vemos que outra xente comeza a facer movementos repetitivos, como síntoma de inquedanza ou ansiedade. E entón comeza a invadirnos unha incómoda sensación, un malestar incontible. Igual non o sabes, pero estás a experimentar misoquinesia, unha sensación de estrés descrita na psicoloxía e que, segundo un estudo realizado por investigadores belgas e canadenses, é moi prevalente na poboación: estímase que un terzo das persoas se ven afectadas por el.
A investigación é pioneira sobre este fenómeno, xa que apenas existe mención a el na literatura científica. “A misoquinesia é unha resposta afectiva ou emocional fortemente negativa que se produce ao vermos a alguén movendo repetitivamente unha man ou un pé, por exemplo”, explican os autores do traballo. Curiosamente, segundo explica un dos asinantes, o profesor de Psicoloxía Todd Handy, da Universidade da Columbia Británica (Canadá), a idea de desenvolver a investigación xurdiu cando unha compañeira lle fixo ver as molestias que lle causaba o propio Handy cando o vía a el, ou a outras persoas, facer movementos inquedos.
Para abordar este tipo de reaccións, o equipo recrutou a máis de 4.000 participantes, medindo a prevalencia da misoquinesia nun grupo de estudantes universitarios e na poboación xeral, avaliando os impactos destas reaccións e intentando comprender por que as persoas a manifestaban. E a frecuencia coa que atoparon estas reaccións foi sorprendente: arredor dun terzo dos pacientes informou dalgún grao de sensibilidade a comportamentos repetitivos e inquedos nas persoas que atopan na súa vida diaria”.
En ocasións, explican os investigadores, a misoquinesia vai asociada á misofonía, un fenómeno tamén descrito en investigacións recentes que se describe como o malestar que causan en nós os ruídos que fan outras persoas.
Por que xorde a misoquinesia?
Segundo outra das autoras, Sumeet Jaswal, están a procurar posibles respostas á aparición da misoquinesia. “Unha posibilidade que estamos a explorar é que as neuronas espello teñan algún papel nisto; estas neuronas actívanse cando o noso cerebro ve que outras persoas se moven. De aí o de ‘espello’, porque reflectimos dalgunha maneira os movementos dos demais. Así, estas neuronas axúdannos a comprender a outras persoas e as intencións detrás no seu movemento, están vinculadas á empatía. Por exemplo, cando ves que alguén se manca, ti reaccionas facendo algún aceno, xa que a dor se reflicte no teu propio cerebro e iso fai que te identifiques con outra xente”.
Engade Jaswal que “unha razón pola cal as persoas se volven inquedas é porque están ansiosas ou nerviosas, polo que cando alguén que sofre misoquinesia as ve, poden reflectilo e experimentar os mesmos sentimentos. Queremos examinar isto con máis detalle en investigacións futuras, e ver tamén se hai algunha compoñente xenética nesta sensibilidade”.
Outra das ideas que manexaron os autores da investigación é a de que as persoas con maior sensibilidade visual e atencional, que non pode bloquear os eventos de distracción que xorden no seu campo visual, poidan ter unha maior posibilidade de manifestar misoquinesia. Porén, o estudo non atopou resultados concluíntes neste asunto.
Os investigadores insisten na necesidade de visibilizar o problema, advertindo das dificultades que pode supoñer para traballar, estudar ou desenvolverse en encontros sociais. Para divulgar o relacionado coa misoquinesia, mesmo crearon un portal web con máis información.
Referencia: Misokinesia is a sensitivity to seeing others fidget that is prevalent in the general population (Publicado en Scientific Reports).
