O párkinson é unha enfermidade neurodexenerativa que, por agora, non ten cura, pero a súa detección nunha etapa temperá permite mellorar a calidade de vida das persoas afectadas.
Nos últimos anos desenvolvéronse multitude de métodos para facilitar a detección da enfermidade antes de que se manifesten síntomas clínicos que aparecen nas fases avanzadas. Por exemplo, é coñecido o caso dunha enfermeira escocesa que afirma poder detectar esta enfermidade a través do cheiro dunha persoa enferma. Realizáronse estudos científicos para validar a idea, pero máis centrados en pacientes homes.
Recentemente, o Instituto Tecnolóxico de Massachusetts (MIT, en EEUU) presentou un sistema capaz de discernir a presenza e a severidade da enfermidade a través da respiración do paciente durante o sono, aínda que esta técnica require a instalación dunha serie de dispositivos e un certo despregamento de tecnoloxía na casa do paciente para realizar a exploración con éxito.
Agora, investigadores das universidades Politécnica (UPM) e Complutense (UCM) de Madrid, a de Zaragoza e outros centros de ambas as cidades, publicaron un estudo no International Journal of Environmental Research and Public Health segundo o cal un sistema automático de apoio á decisión recoñeceu, entre outros suxeitos sans e con alta porcentaxe de éxito, pacientes que sufrían a enfermidade a través da análise das súas risas.
Taxa de acerto do 83%
En concreto, o sistema de apoio á decisión alcanzou unha taxa de acerto do 83% para a clasificación de risas de persoas sas e enfermas, empregando unha base de datos de 20.000 mostras xeradas automaticamente a partir dun grupo de 120 risas de suxeitos sans e de pacientes de párkinson.
As risas foron gravadas nun estudo mentres as persoas visionan varios vídeos de humor de forma aleatoria (incluíndo chistes e monólogos divertidos). As sesións tiñan duración de media hora aproximadamente. As risas rexistradas durante esa sesión foron segmentadas manualmente para xerar os datos cos que adestrar o sistema desenvolvido.
Gravar e analizar a risa dunha persoa é unha tarefa fácil e sinxela, que non necesita un equipamento especial, nin un despregamento tecnolóxico importante. Espérase que, proximamente, a análise da risa se poida realizar a través dunha aplicación instalada no teléfono móbil e que será capaz de realizar a análise e producir un resultado fiable en poucos minutos.
Este tipo de sistemas automáticos para a detección precoz da enfermidade de párkinson axudarán a mellorar a eficiencia dos tratamentos terapéuticos dispoñibles e futuros, o que, á súa vez, mellorará as condicións de vida das persoas afectadas, diminuirá e racionalizará o emprego dos recursos nos sistemas de saúde públicos e privados.
Referencia: Use of Laughter for the Detection of Parkinson’s Disease: Feasibility Study for Clinical Decision Support Systems, Based on Speech Recognition and Automatic Classification Techniques (Publicado en International Journal of Environmental Research and Public Health)