Venres 29 Marzo 2024

Como calcular a biodiversidade dun espazo? A clave está no aire

Dous estudos conclúen que é posible obter mostras xenéticas de animais a través de dispositivos de aspiración

Un equipo científico descubriu que o aire que nos rodea contén rastros detectables de animais que viven entre nós, e este descubrimento pode revolucionar a forma na se vixía e rastrexa as poboacións de especies vulnerables ou en perigo de extinción. En dous novos estudos realizados por equipos de científicos distintos, descubriuse que o ADN ambiental (ADNe) que desprenden os seres vivos pode identificarse grazas aos dispositivos de aspiración que capturan e filtran as mostras de aire en lugares habitados por animais.

“En só 40 mostras, detectamos 49 especies que abarcaban mamíferos, aves, anfibios, réptiles e peixes”, afirma a investigadora de xenómica evolutiva Kristine Bohmann, da Universidade de Copenhague (Dinamarca). O equipo de Bohmann, que tomou as súas mostras de aire en tres lugares diferentes do zoo de Copenhague, non só detectou ADN electrónico dos animais que viven nas instalacións, senón tamén dos que viven fóra delas, e mesmo rastros xenéticos da carne coa que se alimenta a algúns dos animais do zoo, como o pito e a tenreira.

Publicidade

A técnica de captura atmosférica

A técnica, descrita nun artigo dirixido pola primeira autora, Christina Lynggaard, podería ser pioneira en novos métodos baseados no aire para a mostraxe de ADN electrónico de animais, que no pasado se capturou principalmente da auga ou do chan. O equipo de investigación non estaba seguro de que a captura atmosférica fose tamén posible.”Tratábase dunha ciencia de alto risco e alta recompensa co potencial de ampliar os límites da biomonitorización de vertebrados”, sinala Bohmann.

Casualmente, outro equipo de científicos estaba a investigar o mesmo de forma independente case ao mesmo tempo no Reino Unido. Dirixido pola ecóloga molecular Elizabeth Clare, da Universidade Queen Mary de Londres, este segundo grupo tomou as súas mostras de aire no parque zoolóxico de Hamerton, en Cambridgeshire, utilizando filtros conectados a bombas sen carga.

A secuenciación posterior acabou identificando o ADN de 25 especies diferentes, incluíndo algunhas sorpresas

“Puidemos mesmo recoller ADN electrónico de animais que estaban por centos de metros de distancia de onde faciamos as probas sen que se producise un descenso significativo da concentración, e mesmo do exterior de edificios selados”, di Clare, que agora está afiliada á Universidade de York, en Canadá. Ata que non se completaron ambas as investigacións, os dous equipos non se deron conta de que descubriran o mesmo de forma independente. Cada estudo valida ao outro, replicando esencialmente os achados con métodos similares.

Axudar á conservación de especies

Isto tamén é importante, porque apoia a idea de que as persoas conservacionistas e outros membros da comunidade investigadora poderán utilizar estas técnicas para vixiar a distancia as poboacións de animais na natureza, especialmente as especies en perigo de extinción que a miúdo poden ser difíciles de atopar e rastrexar utilizando os medios tradicionais de observación, e moito menos de forma exhaustiva ao longo do tempo.

“A crise da diminución da biodiversidade supera a nosa capacidade actual de controlar os cambios nos ecosistemas”, escribe o equipo de Clare no seu artigo. “Se a mostraxe de ADN electrónico no aire pode desenvolverse con éxito, terá importantes implicacións para a biomonitorización terrestre global“.

Os investigadores recoñecen que hai que seguir traballando antes de que poidamos aproveitar todo o potencial da captura de ADNe no aire, pero este descubrimento fortuíto é, con todo, un avance alentador nuns tempos moi difíciles, mesmo se a configuración da aspiradora parece un pouco aloucada.


Referencias: 

DEIXAR UNHA RESPOSTA

Please enter your comment!
Please enter your name here

Este sitio emprega Akismet para reducir o spam. Aprende como se procesan os datos dos teus comentarios.

Relacionadas

Galicia cóbrese de nubes de fume procedente dos incendios de Canadá

As partículas non constitúen un perigo para as persoas xa que se concentran nas capas altas da atmosfera e disiparanse de cara ao mércores

A taxa de crecemento do bacallau rexistra mínimos onde faenaba o Villa de Pitanxo

A especie non acaba de recuperarse na zona de Flemish Cap pola baixa dispoñibilidade de alimento e o quecemento global, segundo un estudo

Illa Maurelle, un enclave galego na Columbia Británica

A illa foi chamada así en homenaxe ao navegante Francisco Mourelle, natural de Corme e explorador do Pacífico

A inundación dun lago no Canadá, detrás dun dos últimos períodos glaciais?

Unha investigación na que participa o CSIC postula que o desbordamento do antigo lago Agassiz puido causar un súbito arrefriamento do clima 12.000 anos atrás