Un equipo liderado por investigadores do Instituto Weizmann de Ciencias (Israel) demostrou que o acetato de glatiramero, un fármaco utilizado habitualmente para tratar a esclerose múltiple, repara o dano cardíaco tras un infarto ou unha insuficiencia cardíaca en experimentos en ratos e ratas. Os resultados publícanse na revista Nature Cardiovascular Research.
A insuficiencia cardíaca é unha das principais causas de morbilidade e mortalidade en todo o mundo, e estudos anteriores puxeran de relevo o papel do sistema inmunitario nas lesións de corazón.
Aínda que os tratamentos médicos reduciron as taxas de mortalidade, o desenvolvemento de novos compostos e tratamentos é custoso, polo que se propuxo a reutilización de fármacos como solución alternativa, explica un resumo da revista.
Para explorar esta vía, o grupo dirixido por Rachel Sarig e Eldad Tzahor investigou os efectos de Copaxone —nome comercial do medicamento— nun modelo de infarto de miocardio en ratos e nun modelo de insuficiencia cardíaca isquémica en ratas.
Mellora da función do corazón
Os ratos tratados cunha inxección abdominal diaria mostraron unha mellora da función cardíaca e unha redución da área da cicatriz. O fármaco protexeu as células musculares cardíacas, coñecidas como cardiomiocitos, da morte celular inducida pola restrición de sangue, reduciu a cicatrización e potenciou a formación de novos vasos sanguíneos.
En ratas con insuficiencia cardíaca, o acetato de glatiramero mellorou a capacidade de bombeo do corazón e retardou a acumulación de tecido cicatrizado característica da fibrose intersticial, unha enfermidade pulmonar que pode provocar fallos no sistema respiratorio.
Baseándose nos seus resultados, os autores conclúen que este composto podería reutilizarse como fármaco para tratar lesións cardíacas. Con todo, necesítanse máis investigacións e ensaios clínicos para confirmar os resultados.
As vantaxes de reutilizar fármacos
Á luz dos “prometedores” resultados de laboratorio, os autores uníronse para realizar un ensaio clínico de fase 2a que examinase a eficacia das inxeccións subcutáneas de Copaxone en pacientes con insuficiencia cardíaca.
Os resultados deste ensaio aínda non se publicaron, pero espérase que mostren unha rápida melloría dos marcadores tanto de inflamación como de dano cardíaco, como apunta un comunicado do Weizmann.
“Como a patente de Copaxone caducou, resúltanos difícil atopar socios na industria farmacéutica para continuar esta investigación”, afirma Tzahor. “Aínda así, reutilizar un fármaco existente para un novo uso é rápido e barato en comparación con desenvolver un fármaco novo, e espero que algún doante ou organización recolla a luva”, conclúe.
