Únete á nosa canle de Whatsapp
Desde hai meses, as cifras do ébola na República Democrática do Congo avanzan sen descanso. A mortalidade desta epidemia –cepa Zaire, a máis letal de todas– supera o 65 % e alcanza xa máis de 1.600 falecidos. Debido á súa gravidade, Tedros Adhanom Ghebreyesus, director xeral da Organización Mundial da Saúde (OMS), anunciou esta semana que o brote é unha emerxencia de saúde pública de interese internacional.
A recomendación produciuse tras o primeiro caso confirmado en Goma, unha gran cidade que actúa como porta de entrada ao resto do mundo
“Necesitamos traballar xuntos en solidariedade coa RDC para poñer fin a este brote e construír un mellor sistema de saúde”, explicou Tedros. “Durante case un ano realizouse un traballo extraordinario nas circunstancias máis difíciles. Agora debemos asumir unha maior parte da carga”.
A declaración produciuse despois dunha reunión do Comité de Emerxencia do Regulamento Sanitario Internacional para a enfermidade de Ébola no país. A recomendación produciuse tras o primeiro caso confirmado en Goma –unha cidade de case dous millóns de persoas na fronteira con Ruanda e a porta de entrada ao resto da RDC e ao mundo–.
Esta foi a cuarta reunión do Comité de Emerxencia desde que se declarou o brote o 1 de agosto de 2018. Nela, expresouse a súa decepción polos atrasos no financiamento que limitaron a resposta sanitaria. A preocupación veu aumentado desde maio de 2018, cando o virus chegou a unha das principais zonas urbanas do país.
Ao recomendar a emerxencia internacional, o comité fixo recomendacións específicas. “Esta declaración non debe ser usada para estigmatizar ou penalizar ás persoas que máis necesitan a nosa axuda”, apuntou Tedros.
A emerxencia do ébola
O ébola, causado polo virus do mesmo nome, é unha das patoloxías máis mortíferas para o ser humano. En 2014, varios países de África occidental sufriron unha epidemia sen precedentes que se saldou con case 30.000 infectados e máis de 11.000 mortos.
Foi identificado por primeira vez en 1976, por mor de brotes simultáneos nos pobos de Nzara (Sudán) e Yambuku (Zaire, actual República Democrática do Congo), preto do río Ebola (que lle deu nome á doenza. Desde entón rexistráronse uns 30 brotes ou epidemias, maioritariamente no continente africano, cunha mortalidade superior ao 90 % nas súas cepas máis letais.
O ébola non se transmite polo aire, senón que se produce por contacto con fluídos corporais. Por iso, tanto as familias como o persoal sanitario son os máis vulnerables. Non existe un tratamento específico contra o virus e ata hai pouco tampouco había vacina.
Os síntomas adoitan ser febre súbita, debilidade intensa, dores musculares, de cabeza e gorxa. A medida que o ébola avanza, é común a aparición de vómitos e diarrea, erupcións cutáneas, deterioro da función dos riles e o fígado e, nalgúns casos, hemorraxias internas e externas.
