A situación é cada vez máis complicada. O delfín Manoliño leva unha semana cun arpón cravado nun dos seus costados e, ata o de agora, fracasaron todos os intentos de retirarllo. A Coordinadora para o Estudo de Mamíferos Mariños (Cemma), encargada de organizar o dispositivo de extracción, recoñece dúas grandes dificultades: o aumento da desconfianza do golfiño e o propio medio, o porto do Freixo. O último intento fallido levouse a cabo o sábado 5 de novembro coa implicación de máis dunha trintena de voluntarios. Aínda así, dende o Cemma tamén queren salientar o positivo. “A boa nova é que segue con forza e nada con normalidade. O arpón non dana órganos vitais. Porén, debemos estar moi atentos. El intenta sacalo rascándose contra diferentes superficies, o que pode provocar maiores danos”, sinalan.
Manoliño xa é un vello coñecido da ría de Muros e Noia, onde vive, polas súas recorrentes interaccións con mariñeiros e nenos en praias e portos da zona. Hai unha semana, o 112 avisou ao Cemma de que o golfiño estaba nadando no porto do Freixo, en Outes, cun arpón cravado. Dende aquela, un equipo cada vez maior de expertos e voluntarios tratan de retirarlle o instrumento de pesca. Dende o primeiro momento, fontes do Cemma recoñecían a dificultade da operación, posto que o golfiño se mostraba desconfiado e non se deixaba capturar. A principios de semana, o biólogo Alfredo López aseguraba que “a situación está mal”. “Sabemos que o arpón foi cravado por un humano. Non sabemos se foi a propósito ou sen querer. Iso vaino determinar a investigación posterior”, aseguraba o biólogo galego.
“O arpón foi cravado por un humano pero non sabemos se foi a propósito ou sen querer”
ALFREDO LÓPEZ, biólogo e integrante do Cemma
Ademais da desconfianza, que xogou moi en contra en todos os intentos de retirar o arpón, o medio no que se move Manoliño non é o máis idóneo para levar a cabo a operación. Un dos inconvenientes aos que se enfrontaron nos intentos levados a cabo a mediados da semana pasada foi a marea vermella, que tinguiu a auga e impedía ver ben a Manoliño. “O arpón está moi cravado e o problema é que a auga era de cor chocolate, non se vían nin as puntas dos dedos. Sentiamos que estaba a un metro, que o tiñamos arredor da cintura, nos nosos pés, e aínda así non o viamos”, di López, lembrando as dificultades ás que se tiveron que enfrontar ao longo de toda esta semana de intento sobre intento. “En termos globais está a ser un fracaso porque non conseguimos levalo ata onde queriamos porque non nos permite collelo”, continúa explicando López.
Segundo advirtiron a GCiencia fontes do Cemma, e malia que o delfín segue nadando, o arpón é un artefacto moi perigoso que, máis alá de provocarlle unha infección ou un quiste tamén pode ser mortal. De igual modo, Manoliño pode facerse dano sen querer. De feito, o Cemma confirma que o delfín está a intentar rascarse contra diferentes superficies para sacar o arpón do seu costado, sen tampouco conseguilo. Ademais, o equipo de rescate enfróntase a outra gran dificultade: a imposibilidade de sedar o animal. “Estamos a falar dun cetáceo. A súa respiración é voluntaria e non podemos facer ningunha manobra que provoque que o animal deixe de respirar”, indicaban dende o Cemma. O tamaño e peso de Manoliño, que rolda os 300 quilos, tamén é un dos principais hándicaps á hora de realizar a manobra de extracción.