Un refrán anglosaxón que di que o demo habita nos detalles. Demo ou non, certo é que a nova normativa que blinda a protección do lobo non ten a súa clave no articulado, senón nunha disposición adicional, a primeira, que establece as condicións que deben cumprir medidas de control da poboación. Son tres en concreto, e puxeron de acordo a partidarios e detractores das famosas batidas: non poderán ser autorizadas. “Obrigamos ao goberno a rectificar”, asume con satisfacción os proteccionistas. O Goberno galego anunciou que recorrerá xudicialmente unha prohibición que “carece de sentido”, asegurou a conselleira de Medio Ambiente, Ángeles Vázquez.
O cambio da disposición adicional primeira é a principal novidade da orde ministerial en vigor desde este mércores. Na súa redacción inicial, coñecida a finais de maio, esa disposición adicional ao artigo único da norma autorizaba ás comunidades autónomas a implementar plans de control da poboación. Para o presidente de a Asociación para a Conservación e Estudo do Lobo (Ascel), Ignacio Martínez, era un “embude”. “Protéxese ao lobo e ao mesmo tempo desmóntase todo dise que se pode seguir matando. É inaceptable”, afirmaba entón. A Xunta tampouco estaba conforme, e xa anunciaba un recurso xudicial.
A norma non contenta aos defensores da situación actual nin aos que queren máis protección, pero por distintos motivos
A nova redacción non contenta nin aos defensores de manter a situación actual nin aos que queren unha maior protección, pero por moi distintos motivos: fronte ás comunidades autónoma afectadas —Galicia, Castilla y León, Asturias e Cantabria—, que contan co apoio de cazadores e sindicatos agrarios, os conservacionistas piden máis, piden a blindaxe total, e tamén anuncian litixios xudiciais para logralo.
A nova normativa, que logrou o aval do Consello de Estado, inclúe ao lobo para todos os efectos no Listado de Especies en Réxime de Protección Especial (LESPRE). Pero sobre todo, acaba coa distinta protección de que gozaba a especie aos dous lados do Douro. Ao sur xa era intocable, pero do outro lado do río —onde realmente se concentra— permitíase a súa caza e control mediante batidas, que os gobernos autonómicos afectados defenden co argumento de previr danos na agricultura e a gandaría da zona. O ministerio decidiu en 2020 incluír o lobo no Lespre, unha decisión polémica que veu atrasando até a publicación, o pasado 19 de maio, do borrador de orde ministerial.
A clave da nova restrición reside nas condicións previstas no texto publicado no Boletín Oficial do Estado. O Ministerio para a Transición Ecolóxica e o Reto Demográfico, que é o impulsor da medida, non prohibe expresamente as “medidas de extracción e captura de exemplares” autorizada por comunidades autónomas, pero establece os requisitos que todas as partes considera imposibles de cumprir. Son os seguintes:
1. Falta de alternativas
A autorización das batidas require a inexistencia outra solución satisfactoria, é dicir, que se demostrouque as explotacións afectadas han adoptado medidas preventivas ou de protección do gando, e que estas resulten ineficaces. Iso quere dicir que, por exemplo, non se poderán argumentar danos cando o gando afectado por ataques de lobo estea solto polo monte, un requisito que a Xunta considera inaceptable nun lugar coa orografía e costumes de Galicia. Para esa demostración, terase en conta o catálogo de medidas de protección do gando ante eventos de depredación do lobo publicado polo ministerio, “así como outras medidas de protección que sexan previamente valoradas favorablemente pola comunidade autónoma ou para as cales se dispoña de evidencia científica sobre a súa efectividade”.
2. Mantemento da especie
As medidas de control da poboación deben xustificar “co mellor coñecemento dispoñible” que a esa captura de exemplares “non afecta negativamente ao estado de conservación favorable da especie”. O presidente de Ascel estima que o futuro do lobo como especie é tan delicado que ningún plan de control poderá demostrar o contrario. E as comunidades do norte da península coinciden na dificultade que entraña esta certificación.
3. Demostración de prexuízos
O terceiro requisito para a autorización de batidas é a demostración de “prexuízos importantes para o gando nas explotacións afectadas, atendendo a posibles dañvos recorrentes ou significativos”. “As medidas deberán ser selectivas, realizarse nun tempo o más proximo posible ao prexuízo e o más próximo ás explotacións afectadas e deberá realizarse un seguimento da efectividade das actuacións de extracción”, establece a orde ministerial.
Desde o meu punto de vista e tendo unha pequena explotación de gando ovino,temos unha visión moi limitada do que queremos ver sobre a situación e teñen que ir da man ; políticas de protección do gando e tamén o favorecemento de zonas ,coma había antigamente para que os lobos comeran e onde se lles daba comida.