Investigadores do Consello Superior de Investigacións Científicas (CSIC), en colaboración con científicos do Instituto Karolinska (Suecia), participaron na identificación dunha molécula capaz de estimular a reparación do dano oxidativo do ADN, un avance que podería chegar a empregarse en previr lesións asociadas a procesos naturais, como o envellecemento, ou patolóxicos, como o alzhéimer, o cancro, a obesidade, as enfermidades cardiovasculares, autoinmunes e pulmonares.
O traballo, publicado na revista Science, mostra que a molécula identificada permite á proteína que se encarga de reparar este tipo de lesións xenéticas cumprir a súa función dunha forma distinta e máis eficiente. En concreto, cando está presente, esta molécula é capaz de outorgarlle á proteína OGG1 unha nova función encimática.
Cando o ADN das células se ve danado por procesos oxidativos entra en acción OGG1, a cal recoñece, únese, e elimina do ADN unha das lesións mutaxénicas máis comúns: 8-oxoG. “Estas accións son de vital importancia para que se complete o proceso de reparación de 8-oxoG en pasos posteriores”, indica Carlos Benítez-Buelga, investigador do Instituto de Investigacións Biomédicas Alberto Sols (IIBM-CSIC-UAM) e primeiro asinante da investigación.
“A utilización dunha pequena molécula, denominada TH10785, aumenta a actividade do encima ata dez veces e xera unha función nova. Isto conséguese grazas ás interaccións que se producen entre a molécula e dous aminoácidos clave do centro activo de OGG1. Así pois, esta molécula funcionaría como un catalizador do encima”, engade o investigador do CSIC.
Un encima mellorado
A importancia desta investigación é dobre. Por unha banda, esta nova molécula podería utilizarse para previr as lesións que se acumulan no ADN como consecuencia do estrés oxidativo asociado ao envellecemento ou procesos patolóxicos. Doutra banda, este é o primeiro exemplo dunha molécula coa que se consegue ensinar unha función nova a un encima de reparación do ADN, coa cal se volve máis eficiente.
Poderíase abrir unha nova rama na investigación enfocada cara ao desenvolvemento de fármacos
Este segundo concepto podería abrir unha nova rama na investigación enfocada cara ao desenvolvemento de fármacos, onde o uso de pequenas moléculas non estaría só restrinxido á procura de moléculas inhibidoras ou activadoras dunha determinada función encimática, senón tamén á adquisición de novas funcións que convertan a un encima de reparación convencional nunha versión mellorada da mesma. Este traballo é o resultado dun esforzo colaborativo no que participaron varios investigadores españois de diversos organismos.
Referencia: Small-molecule activation of OGG1 increases oxidative DNA damage repair by gaining a new function (Publicado en Science)
