Venres 6 Decembro 2024

Un micromaterial libera nanopartículas que destrúen selectivamente células canceríxenas

Unha nova investigación da Universidade Autónoma de Barcelona desenvolveu gránulos que imitan o sistema endócrino humano

Un equipo coordinado polo profesor do Instituto de Biotecnoloxía e Biomedicina e do Departamento de Xenética e Microbioloxía da Universidade Autonóma de Barcelona (UAB) Antonio Villaverde, coa participación do Instituto de Investigación Sant Pau e o CIBER-BBN, desenvolveu micromateriais autocontidos, compostos unicamente de proteínas, capaces de entregar de forma prolongada no tempo o polipéptido que os compón.

A tecnoloxía utilizada para a fabricación destes gránulos, e que foi patentada polos investigadores, é relativamente simple e imita a organización dos gránulos secretores do sistema endócrino humano. Desde o punto de vista da estrutura química, implica a coordinación do zinc iónico con dominios ricos en histidina, un aminoácido esencial para os seres vivos e por tanto, non tóxico.

Publicidade

Os novos micromateriais están formados por unhas cadeas de aminoácidos denominadas polipéptidos, que son funcionais e están biodispoñibles en forma de nanopartículas para ser liberadas e dirixirse a tipos específicos de células cancerosas para a súa destrución selectiva.

O equipo de investigación analizou a estrutura molecular destes materiais así como a dinámica do proceso de secreción tanto in vitro como en animais. Nun modelo animal de cancro colorrectal CXCR4+, o sistema mostrou un alto rendemento trala administración subcutánea e observouse como as nanopartículas de proteína liberadas se acumulan nos tecidos tumorais dos ratos. “É importante destacar que dita acumulación é máis eficaz que cando a proteína se administra no torrente sanguíneo. Este feito ofrece unha nova e inesperada forma de garantir altos niveis locais de fármaco e unha mellor eficacia clínica, evitando réximes de administración intravenosa repetida”, explica Villaverde.

Publicidade

Segundo o investigador, “no contexto clínico, o uso destes materiais no tratamento do cancro colorrectal debería mellorar en gran medida a eficacia do fármaco e o confort do paciente, á vez que minimizaría os efectos secundarios non desexados”.

Na investigación, executada principalmente pola investigadora da UAB Julieta M. Sánchez, participaron investigadores do Departamento de Xenética e Microbiología da UAB, do Instituto de Biomedicina e Biotecnoloxía da UAB (IBB-UAB), así como o equipo de Oncoxénese e Fármacos Antitumorais liderado polo profesor Ramón Mangues do Instituto de Investigación Sant Pau.

DEIXAR UNHA RESPOSTA

Please enter your comment!
Please enter your name here

Este sitio emprega Akismet para reducir o spam. Aprende como se procesan os datos dos teus comentarios.

Relacionadas

O galego Luis Liz acada unha axuda de nove millóns para facer nanopartículas á carta

O proxecto europeo coordinado polo catedrático da UVigo conta coa participación de científicos de Amberes e Michigan

Versace usa imaxes de nanopartículas de ouro obtidas na UVigo na súa nova campaña

A marca de luxo italiana baseouse no traballo do catedrático Luis Liz-Marzán para explorar o concepto de beleza a diferentes escalas, formas e lugares

Un equipo galego usa nanopartículas para mellorar o tratamento da fase aguda do ictus

Investigadores do IDIS e da USC reducen os efectos secundarios da única terapia farmacolóxica dispoñible para abordar a enfermidade

O mapa máis detallado do cerebro dun rato aporta pistas para entender a mente humana

Un conxunto de artigos axudan a comprender mellor a organización deste órgano, os circuítos neuronais e a función de cada unha das súas células