O mirador de Fedorentos, localizado no extremo sur da illa, permite observar a típica vexetación de matogueira de Ons. A xesta (Cytisus insularis), sen dúbida, ocupa un lugar destacado, sendo un dos poucos endemismos da zona.
Encontrámonos no punto máis meriodional de Ons. Aquí atopamos unhas fermosas vistas á illa de Onza, ás emblemáticas Cíes e á zona continental máis próxima aos arquipélagos. Este lugar ofrece, ademais, unha boa panorámica da vexetación máis característica, con amplas zonas de matogueira e toxos (Ulex europaeus subsp. latebracteatus), aos que hai que engadir pequenas formacións illadas de eucalipto, acacia, piñeiro e salgueiro.
Vexetación de matogueira
O predominio dun tipo de vexetación de matogueira, moi pegada ao chan, explícase pola escasa elevación da illa, que se ve afectada polo vento e o exceso de salinidade do aire, debido ao bater das ondas.
A presión exercida polas gaivotas na época de cría (debido ao rascado e os excrementos) provoca unha gran concentración de nitróxeno e fósforo. Isto fai que as comunidades de matogueira, nos puntos de cría destas aves, estean dominadas por plantas con mellor adaptabilidade a este tipo de solos, como o brizo (Angelica pachycarpa) ou a ortiga (Urtica membranacea).
É preciso tamén destacar a xesta de Ons (Cytisus insularis), por ser un endemismo. Esta especie, que só se atopa en Ons e Sálvora, foi descuberta en 1998 cando os investigadores observaron que a súa morfoloxía era diferente das xestas do continente, pois tanto as follas como os froitos eran distintos.
Uso medicinal das plantas
O illamento xeográfico dos poboadores das illas e as duras condicións de vida favoreceron o desenvolvemento de toda unha sabedoría popular relativa ao uso de plantas medicinais. Este uso de remedios vexetais estaba tamén moi influenciado por crenzas e andrómenas. Estes remedios preparábanse en infusións, ungüentos ou illando o zume da planta, e eran utilizados para todo tipo de doenzas. Actualmente no parque nacional hai catalogadas máis de 40 plantas de uso medicinal, entre elas a herba de Santiago (Senecio jacobaea), a madreselva (Lonicera periclymenum), a malva (Malva sylvestris) ou o sabugueiro (Sambucus nigra).
