Na Lúa neste momento, atópase unha escultura de aluminio dun astronauta cunha fermosa mensaxe. Esta pequena obra de arte leva por título “O astronauta caído” e foi colocada alí polo comandante do Apolo 15, David Scott, o 1 de agosto de 1971 para conmemorar a todos os humanos que morreron na exploración espacial.
A pequena figura atópase xunto a unha placa que enumera aos 14 astronautas e cosmonautas que morreran ata aquela data. Este monumento ten tan só 8,5 centímetros de altura e foi deseñado por Paul van Hoeydonck, un artista belga cuxo traballo nese momento estaba representado na Galería Waddell en Nova York.
A directora da galería, Louise Tolliver Deutschman, tivo a idea de levar a arte ao espazo. Como escribiría posteriormente: “Non parei ata que atopei un camiño”.
O proxecto realizouse en segredo, e non foi ata o regreso da misión Apolo 15 que se revelou a existencia da escultura. Pero o artista Van Hoeydonck protestou máis tarde, porque non sabía que a súa estatua se usaría para conmemorar aos astronautas. Tamén estaba en desacordo co nome que lle deran á súa obra: O Astronauta Caído. Finalmente, tamén se queixou de que o pequeno boneco de aluminio aparece tirado, e non ergueito sobre a superficie da Lúa.
Ademais da controversia co artista, a acción tivo tamén consecuencias políticas. O astronauta Scott foi obxecto dunha investigación por parte do Congreso dos Estados Unidos, baixo a acusación de ter aproveitado un programa público para favorecer a unha galería de arte privada. De feito, a Galería Waddell declarouse en quebra tres anos máis tarde, en plena polémica pola súa escultura.
A pesar de todo isto, a estatua e a súa mensaxe seguen a ser incriblemente fermosos, case cinco décadas máis tarde. Porque é a obra de arte máis afastada do ser humano, situada a unha distancia de 384,000 quilómetros sobre a superficie da Lúa.
