Únete á nosa canle de Whatsapp
Como cada ano, chega a primeira choiva de estrelas do outono, as dracónidas. Os restos desprendidos do cometa 21 P/ Giacobini- Zinner poderán verse cando penetren na atmosfera en forma de estrelas fugaces.
As dracónidas poden observarse do 6 ao 10 deste mes, co seu máximo na noite do martes día 8 de outubro.
As choivas de estrelas prodúcense cando as partículas de po e rochas que deixan os cometas na súa órbita arredor do Sol entran na atmosfera da Terra e se volatilizan producindo un efecto luminoso: os meteoros.
Nese caso son os restos procedentes de 21 P/ Giacobini- Zinner, que cada seis anos e medio, aproximadamente, completa unha órbita arredor do Sol. No seu percorrido deixa un ronsel de po que co tempo forma unha rede de filamentos cos que a Terra se atopa todos os anos a principios de outubro.
O nome de dracónidas procede da constelación de Draco, onde está a orixe da súa traxectoria, aínda que tamén llas coñece como giacobínidas, debido a Michel Giacobini (1873-1938), astrónomo francés, descubridor deste cometa.
Este outono traerá outras dúas choivas de estrelas. A das leónidas, cuxo máximo se dará cara ao 17 de novembro e a das xemínidas, que é a máis intensa e que alcanzará o seu punto máximo cara ao 14 de decembro.
O mellor para poder observar unha choiva de estrelas é situarse nun lugar afastado da contaminación lumínica, desde o que se poida ver unha boa porción do ceo e mirar sen telescopio nin binoculares, os cales diminúen en campo visual. Ademais hai que ter en conta as temperaturas nocturnas por se é necesaria roupa de abrigo.
Outro dos momentos destacados neste outono a nivel astronómico será o tránsito de Mercurio por diante do Sol, o día 11 de novembro. É un acontecemento que non se repetirá ata o 13 de novembro de 2032. Así, en menos de dous meses (e coa protección debida para non danar a vista), poderase ver como o disco de Mercurio pasa por diante da estrela.
Este fenómeno ten lugar cando a conxunción do planeta interior (neste caso Mercurio) acontece no momento en que se atopa nun dos seus nodos orbitais, é dicir, nos puntos da súa órbita que cruza o mesmo plano no que orbita a Terra.
