Venres 29 Marzo 2024

As bacterias gastrointestinais, aliadas contra a Covid-19

* Un artigo de

O gran perigo do coronavirus radica na perda de control debido á súa implacable transmisibilidade. Sobre todo por parte das persoas que non mostran síntomas respiratorios nin febre, polo que non saben se están infectadas: os chamados transmisores “silenciosos”. Os síntomas gastrointestinais poden xogar un papel fundamental para deter a propagación.

Publicidade

No curso da Covid-19 teñen lugar varias fases. Determinouse que o 60% dos infectados tiñan problemas intestinais como diarrea, vómitos ou dor abdominal nas primeiras etapas da enfermidade. Isto pode acontecer días antes de detectar síntomas respiratorios ou mesmo pneumonía.

Cando as persoas infectadas presentan síntomas intestinais non se sospeita que se deba á infección polo coronavirus. Por tanto, non son testadas. Isto representa un factor de risco enorme na transmisibilidade.

Síntomas gastrointestinais e cambios na flora asociados á Covid-19. Fonte: FAL.
Síntomas gastrointestinais e cambios na flora asociados á Covid-19. Fonte: FAL.

Un síntoma para cada fase

Ao comezo da enfermidade, o virus comeza a replicarse e infectar as células de distintos sistemas do organismo. Isto pode causar disfunción intestinal, cambios na flora bacteriana e inflamación sistémica aguda.

A medida que a enfermidade progresa, o virus non necesita replicarse e a fervenza inflamatoria máis potente estoura, acompañada de problemas respiratorios e febre. As persoas que presentaron síntomas intestinais nas primeiras fases foron as que desenvolveron maiores complicacións en fases máis avanzadas.

As razóns polas cales o SARS-CoV-2 causa máis patoloxías nalgunhas persoas que noutras seguen sen coñecerse. Aínda así, hai pacientes que logran eliminar o virus sen desenvolver síntomas, o que suxire que un sistema inmunitario fortalecido pode darnos a clave para comprender e superar a infección viral.

Neste contexto, identificar os síntomas non respiratorios asociados coa COVID-19 canto antes podería deter a propagación.

Alteracións na flora microbiana

A porta de entrada principal para a invasión do SARS-CoV-2 son os receptores da encima convertidora da angiotensina 2 (ACE2) que se expresan nos pulmóns, pero tamén se atopan nos intestinos.

A entrada do coronavirus produce un aumento da inflamación que causa alteracións na flora intestinal. Estas poden agravar a chamada tormenta sistémica de citoquinas ou a hiperinflamación nos pacientes máis severos. A maioría das comorbilidades da Covid-19 como a obesidade, a hipertensión, as enfermidades cardiovasculares, a diabetes e a vellez asócianse cunha diminución da diversidade microbiana.

A maioría das comorbilidades da Covid-19 asócianse cunha diminución da diversidade microbiana

A menor diversidade, existe unha maior resposta inflamatoria. Por tanto, esperariamos un peor prognóstico da Covid-19. Se podemos identificar que bacterias orquestran o curso da enfermidade, poderiamos predicir a gravidade e o prognóstico da enfermidade.

Un par de estudos cun grupo moi reducido de pacientes hospitalizados, identificaron que o coronavirus alteraba os microbios intestinais dos pacientes en relación coa severidade da Covid-19.

Estudos similares son necesarios tamén na poboación asintomática ou con síntomas leves. No noso laboratorio tratamos de identificar que bacterias intestinais en infectados de SARS- CoV-2 gardan relación con marcadores inflamatorios e coa carga viral. Se podemos establecer que bacterias se asocian coa sintomatoloxía, poderiamos interferir e modificar a abundancia destas bacterias para protexernos da gravidade da Covid-19.

Dieta e probióticos

É posible modificar a flora intestinal cambiando a dieta ou usando probióticos específicos. Bacterias da familia Bifidobacterium ou Lactobaccillus reducen a inflamación. Outras, como o Clostridium, poden actuar como posibles patóxenos.

Se promovemos un estado nutricional adecuado podemos mellorar a resposta inmune nas primeiras etapas da infección. Isto dependería da inxesta de fibra dietética que diminúe o risco de infección. Ademais, as vitaminas A, D, C ou E e os ácidos graxos omega-3 favorecen que as bacterias intestinais fermenten subproductos que axudan á resposta antiinflamatoria.

Unha vez que determinamos que bacterias están asociadas coa gravidade da Covid-19, poderiamos deseñar tratamentos ou dietas para modificalas en cuestión de días. Pode ser posible reducir a resposta inflamatoria modificando a flora intestinal para protexernos das consecuencias máis graves da doenza. Ao aumentar a diversidade bacteriana, non só nos protexemos contra as infeccións virais, senón tamén contra outros problemas de saúde, incluída a mental.


* Sonia Villapol é profesora asistente no Houston Methodist Research Institute.

Cláusula de divulgación: Recibe fondos dos National Institutes of Health.

Sonia Villapol
Sonia Villapol
Neurocientífica. Profesora no Departamento de Neurociruxía no Centro de Neurorexeneración do Instituto de Investigación Methodist (Houston) e na Universidade de Weill Cornell (New York)

DEIXAR UNHA RESPOSTA

Please enter your comment!
Please enter your name here

Este sitio emprega Akismet para reducir o spam. Aprende como se procesan os datos dos teus comentarios.

Relacionadas

Isto é todo o que sabemos sobre o papel da microbiota na fertilidade masculina

Un traballo publicado en 'Nature' mostra diferenzas entre a microbiota seminal das persoas sas e a dos individuos con anomalías na mobilidade e concentración do esperma

Confirmado: hai unha estreita relación entre a microbiota e a deterioración da saúde mental

Un estudo realizado en Corea do Sur estimou unha probabilidade 1,4 veces maior de padecer depresión se mediaba unha dieta xenerosa en ultraprocesados

Desenvolto o mapa máis completo de interaccións para a supervivencia das bacterias

Os resultados revelan detalles ata o de agora descoñecidos destes mecanismos e ofrecen posibles dianas para o desenvolvemento de novos antibióticos

Villapol: “Un fámarco contra a covid pode reducir á metade a lesión cerebral”

Un novo estudo en ratos demostra que o tratamento é máis efectivo en machos que en femias