Un oso de peluche non ten corazón. Tampouco ten corazón un plátano e moito menos o papel hixiénico. Pero, se lles aplicas unha pulseira de actividade, comezará a detectar latexos. Pola rede circulan milleiros de experimentos caseiros que amosan este fenómeno. Que non significa que as pulseiras ‘fitness’ non funcionen, senón que hai unha explicación tecnolóxica.
O sitio web chinés Abacus probouno cunha pulseira Xiaomi e o “ritmo cardíaco” do papel hixiénico oscilaba entre 59 e 88 latexos por minuto. Un plátano e unha cunca de café amosaron pulsacións similares. E a clave de todo isto está na luz verde.
Como fai unha pulseira de actividade para medir o ritmo cardíaco? Pois emite unha luz verde cara ao pulso, que o sangue absorbe porque é vermello. Durante os latexos, pasa máis sangue e absorbe máis luz verde, de xeito que o rastreador pode contar os pulsos e estimar o teu ritmo cardíaco.
Esta tecnoloxía, tamén chamada fotopletismografía, confúndese facilmente con cousas que reflicten a luz. Esa non é unha gran preocupación cando o dispositivo se coloca a nivel da pel, pero produce resultados absurdos de obxectos inanimados.
Algunhas marcas non empregan a fotopletismografía. Por exemplo, o Apple Watch Serie 4 logrou incorporar un escáner EKG , que mide os sinais eléctricos en lugar da luz. Prescindindo do raio verde, xa non se confunde cando se aplica a un boneco de peluche, que dende logo non ten corazón. E tampouco o papel hixiénico latexa de ningún xeito.
