Son as tres da mañá. Ao día seguinte érgueste cedo para ir ao traballo e precisas durmir ben. Pero hai un impedimento: o teu gato. Escóitalo correr de madrugada detrás do seu rato de xoguete ata que, canso do entretemento, vai ao teu cuarto e decide espertarte a ti. Ben cun toque lixeiro da súa pata no teu brazo, ben directamente subido á cama. E así todas as noites. Dúas investigadoras da Universidade de Adelaida, en Australia, Susan Hazel e Julia Henning, tratan de explicar a situación. Segundo elas, os gatos evolucionaron para a actividade nocturna, mais o seu período de máxima actividade debería ser ao anoitecer ou pola mañá cedo. É dicir, non de madrugada.
É máis, tanto Hazel como Henning aseguran que coa domesticación, os gatos fóronse adaptando ao estilo de vida humano e, polo tanto, tratan de que os seus ciclos de actividade sexan o máis parecidos posible aos dos seus donos. É dicir: ás tres da mañá, se ti estás a durmir, o teu gato tamén debería facelo. Por que o teu non o fai? Os motivos polos que a túa mascota te esperta a miúdo ou máis cedo da hora que che corresponde son moitos. E ollo, teñen solución.
Teñen fame
O motivo máis común é case evidente: o teu gato ten fame e non atopa outra forma de saciala que pedíndoche comida. Ás veces o que ocorre é que se ti respondes á súa demanda, a túa mascota felina acabe por entender que a comida é unha recompensa por espertarte. É dicir, seguirate espertando reiteradamente no futuro. Para abordar o problema, a mellor opción é asegurarte de que lle proporcionas suficiente alimento durante o día ou en determinadas franxas da xornada. Por exemplo, antes de ir para a cama. Ademais, Hazel e Henning aconsellan que o gato non asocie a túa hora de espertar co almorzo, porque acontecerá o mesmo: sempre te espertará á mesma hora, incluso os días que non traballes. Ou ben esperas arredor de media hora dende que ti te ergues ou tratas de asociar o almorzo felino con certas palabras, como: Imos comer!
Non teñen unha rutina
Se algo hai que caracterice os gatos é que lles encanta ter unha rutina e, polo tanto, ser capaces de predicir que é o que vai pasar. Se teñen un horario ben organizado terán uns niveis de estrés moi reducidos. E isto non só é aplicable á comida, tamén á hora de xogo ou ao tempo de aseo. É máis, Hazel e Henning aconsellan que baleires a súa area en intervalos regulares e predicibles e que, por suposto, a manteñas sempre limpa. Que estea sucia é outro dos posibles motivos polos que o teu gato te esperta tan cedo. De igual maneira, non movas as súas cousas de sitio, como os rascadores. Se algo cambia na súa contorna, é probable que tamén cambie o seu comportamento. E, polo tanto, que te esperte cedo.
Non gastan suficiente enerxía ao longo do día
Pensarás que isto non é aplicable ao teu gato porque pasa a meirande parte do día durmindo, pero non é certo. Tamén precisan un espazo de tempo no que se dediquen a xogar para gastar enerxía. Se non a queiman, espertarante cedo para entreterse. A mellor opción? Que teñan acceso a unha gran variedade de xoguetes e recursos, sobre todo se pasas moito tempo fóra da casa. Tamén é aconsellable que teñan rascadores para trepar e estirarse, pelotas, xoguetes brandos… Outra das claves é que cando esteas na casa te involucres no seu xogo. Os gatos caen facilmente no aburrimento, e que ti participes pode ser unha maneira de mantelos atentos. Iso si, non xogues unha hora antes de deitarte. Estarán moi activos cando ti vaias para a cama.
Se fixeches todos estes cambios e, aínda así, o teu gato segue a espertarte no medio da madrugada, tranquilo. Hai que darlle tempo para que se adapte. De feito, as investigadoras aseguran que o seu comportamento, cando comezamos a aplicar os consellos, poden incluso empeorar nos primeiros días e semanas. Pero mellorará. O mellor: non te levantes cando te esperten e trata de non interactuar con el, senón máis ben ignoralo. E se aínda así non ves resultados a longo prazo, a solución non é outra que ir ao veterinario. É probable que teñan que facerlle probas para descartar problemas de saúde.
*Unha versión deste artigo foi publicada orixinalmente en The Conversation. Aquí podes acceder ao artigo orixinal.
