A expresión “no ollo do furacán” adoita usarse para estar no medio dunha situación violenta ou conflictiva. Con todo, o centro dun ciclón é un lugar case apracible, onde os ventos son máis calmos e loce o Sol baixo un ceo azul. No ollo do furacán hai a presión máis baixa de todo o fenómeno (ata un 15% menor) e este ‘oasis’ adoita medir entre 30 e 45 quilómetros de diámetro.
Pero chegar ata o ollo fo furacán non é doado. Porque está arrodeado dunha auténtica muralla de nubes, un anel de tormentas convectivas chamado a ‘parede do ollo’. E ese pesadelo de vento e nubes é o que teñen que atravesar os chamados ‘cazadores de furacáns’, científicos que voan ata o interior destes ciclóns para obter datos meteorolóxicos.
Estes avións eran vitais dende a II Guerra Mundial ata a chegada da era dos satélites. E agora seguen a usarse, especialmente nos Estados Unidos, con aeronaves e tripulacións da Armada, da Forza Aérea ou da Administración Nacional Oceánica e Atmosférica (NOAA, polas súas siglas en inglés).
Coa chegada do furacán Florence, algúns destes científicos foron entrevistados. É o caso de Jon Zawislak, un cazador de ciclóns que na última semana voa cada día 8 horas, percorrendo miles de quilómetros e colleitando datos sobre o vento, a temperatura, a presión, a humidade e a choiva dentro de grandes tormentas. Mentres outros no terreo están a descubrir as mellores formas de evitar os ollos destas perigosas tormentas , el voa directamente cara a elas.
“As aeronaves seguen a ser a mellor plataforma que temos para medir o estado dunha tormenta”, dixo Zawislak nunha entrevista a Business Insider. “Cando se trata do campo de vento, ou a presión central da tormenta, ese tipo de información só pode provir realmente dun avión e dos instrumentos que levamos a bordo”.
No seu avión Lockheed Martin WP-3D, que voa para a Administración Nacional Oceánica e Atmosférica (NOAA), empregan o radar a bordo para medir o vento e a choiva. Pero tamén un pequeno dispositivo de papel equipado cun paracaídas na parte posterior e un GPS, chamado sonda descendente. Leva sensores de presión, temperatura e humidade.
Zawislak dixo que foron eles, a bordo do seu avión, os que determinaron que o furacán Florence medrara ata a categoría 4.
Cando chegan ao ollo do furacán, moitos cazadores de tormentas din que é como un estadio de fútbol. De súpeto, todo está tranquilo: é un lugar de paz, rodeado dun caos violento. No caso de Florence, o ollo tiña 24 quilómetros de diámetro e Zawislak afirmou que tardaron catro minutos en atravesalo, ata regresar á violencia do ciclón.
De feito, o ollo do furacán ten provocado traxedias: ás veces, cando pasa un ciclón a xente sae á rúa a avaliar os danos en canto ve que o ceo se despexa, o vento acouga e o ceo é azul. Cando chega a ‘parede do ollo’ do outro lado, se ven atrapados polos ventos afuracanados.
Pero todo isto é algo que non temen os ‘cazadores de ciclóns’. Que saen para voar no medio da tempestade, como podemos ver nestes vídeos gravados pola axencia meteorolóxica estadounidense.