A carie: como previr e frear unha doenza crítica para os nosos dentes

É a primeira causa de perda de pezas dentais na infancia e a mocidade, pero pode atallarse a tempo seguindo varias pautas

Tanto nos nenos como en mozos a primeira causa de perda de dentes son as caries, mentres que no adulto, o é a enfermidade periodontal (periodontite). A carie dental é unha enfermidade infecciosa provocada por unhas bacterias que existen na cavidade oral. “Estas bacterias, no seu metabolismo, fabrican uns ácidos que son capaces de destruír o esmalte dental”, explican os especialistas da Clínica Médico Dental Pardiñas. Unha vez que penetra no esmalte o seu avance é imparable, posto que a dentina, estrutura que está debaixo do esmalte, é moito máis branda e a súa destrución máis rápida.

Se non se atalla a tempo, pode invadir a polpa (nervio) provocando a típica dor de moas. Se isto ocorre, xa sería necesario realizar unha endodoncia da peza (matar o nervio) ou a súa extracción se a destrución do dente é moi importante. A carie non doe ata que se achega “perigosamente” á polpa. O esmalte dental é a estrutura máis dura do corpo, máis que o óso. Con todo, a calidade do esmalte non é igual en todas as persoas. A xenética de cada individuo vai determinar a resistencia ao ataque das carie, sendo por tanto un factor fundamental.

Publicidade

O problema da carie pode afectar a outras partes do corpo. Fonte: Clínica Pardiñas.
O problema da carie pode afectar a outras partes do corpo. Fonte: Clínica Pardiñas.

A dureza do esmalte dental

Outros factores moi importantes que interveñen no desenvolvemento das carie son a existencia ou non de placa dental, o tipo de alimentación e a cantidade de flúor que se inxire. A placa dental ou bacteriana é esa materia branco-amarelada que se deposita sobre os dentes cando non se cepillan adecuadamente. Está formada por bacterias, restos celulares da boca e residuos de alimentos. Se permanece moito tempo sobre os dentes. o esmalte acabarase perforando, e máis canto máis “débil” sexa. Os alimentos que son doces e pegañentos como o chocolate, galletas, bolería, lambetadas, etc., son os ideais para engordar esas bacterias, posto que os hidratos de carbono son a base fundamental na súa alimentación. Entre os alimentos carioxénicos tamén se inclúen certas froitas e as bebidas gasosas e azucradas como os refrescos.

A prevención da carie

  1. Control da placa bacteriana cun bo cepillado, utilizando a técnica correcta, o tempo adecuado e co cepillo en boas condicións. Trátase de “varrer” a placa dunha maneira efectiva. Do mesmo xeito, as persoas predispostas deben de utilizar medios auxiliares para os espazos interdentais como fío dental, cepillos interproximais, irrigador dental etc.
  2. Utilización de flúor para tratar de aumentar a “dureza” do esmalte. O flúor é moi eficaz sobre todo cando se están formando os dentes. Normalmente, a cantidade de flúor que contén a auga corrente adoita ser suficiente.
  3. Dieta. Referímonos ao control de certo tipo de alimentos cuxo abuso fai que aumenten as carie. Os alimentos doces e pegañentos son a “gasolina ideal para os xermes responsables da carie”, en palabras do doutor Pardiñas López. O abuso destes sen o cepillado posterior aumenta a incidencia de carie.

1 comentario

DEIXAR UNHA RESPOSTA

Please enter your comment!
Please enter your name here

Este sitio emprega Akismet para reducir o spam. Aprende como se procesan os datos dos teus comentarios.

Relacionadas

Obeliscos: o descoñecido microorganismo que acaban de atopar no corpo humano

A nova entidade biolóxica, que recibe o nome pola súa semellanza cos monumentos exipcios, pode ter un papel clave na regulación da dixestión e no funcionamento do sistema inmune

“Absolutamente salvaxe”: un estudo analiza a presenza de virus en cepillos de dentes

Investigadores estadounidenses atopan centos de especies distintas de bacterias e fagos nos produtos de hixiene persoal

Novos antibióticos: tres boas noticias na guerra contras as superbacterias

A zosurabalpina, a lolamicina e Emblaveo convértense nos futuros fármacos que poderán facer frente a estas especies

Bacterias, fungos, ácaros… Estes son todos os teus diminutos compañeiros de cama

Un estudo demostrou que, tras unha semana de uso, a funda da almofada pode albergar tres millóns de patóxenos por centímetro cadrado