William M. Tweed. Foi alcalde de Nova York , senador e xefe do Partido Demócrata. Tamén, un dos homes máis ricos de Estados Unidos, propietario de compañías ferroviarias, director do Banco Nacional , dono do Metropolitan Hotel e o maior terratenente da Gran Mazá. Pero William M. Tweed porto de Vigo, onde foi detido en 1876, mentres fregaba a cuberta dun buque cargueiro americano, simulando ser un mariñeiro da tripulación.
A vida de William M. Tweed representaba o soño americano. O seu avó chegou de Escocia e o seu pai era guanicioneiro, oficio que herdou o noso protagonista, traballando o coiro na empresa familiar. Pero desde moi novo se uniu á masonería e, ademais, se fixo popular ao unirse ao corpo de bombeiros voluntarios , formando unha compañía lendaria coñecida como os ‘Big Six’.
Publicidade
Tweed era famoso pola súa habilidade coa machada e adoptou como símbolo do seu grupo un tigre de Bengala vermello , que lle acompañaría máis tarde durante toda a súa vida política.
En realidade, nesa época os bombeiros voluntarios de Nova York estaban integrados por membros de bandas da rúa e as súas brigadas moitas veces pelexaban entre elas mentres os edificios ardían. Eran delincuentes, máis que bombeiros. Pero os xornais necesitaban heroes, e Tweed copou titulares polas súas fazañas, foi ascendido a capataz e pronto chamou a atención do Partido Demócrata .
Con 27 anos, gañaba o seu primeiro cargo político, ao ser elixido concelleiro. Por desgraza, aquela corporación integrada por 40 edís pasaría á historia como os ‘Corenta ladróns
De xeito incrible, no medio dunha grande crise económica, o Partido Democráta neoiorquino foi infiltrado por bandas de delincuentes. Eran concelleiros, pero todo o mundo coñecía o nome das cuadrillas ás que pertencían: os Coellos Mortos , os Feos Enchufados ou As Cascudas . Tweed só era un máis nun ambiente de corrupción enorme.
A película ‘Gangs of New York ’, de Martin Scorsese, retrata fielmente a magnitude daquel horror. Aqueles concelleiros non cobraban un soldo, pero concedían licenzas de obras e de novos negocios, designaban á policía e administraban a xustiza nomeando a xuíces e xurados. E, naquel ambiente, William M. Tweed se converteu no líder dos Corenta Ladróns, pasando a ser coñecido como ‘Boss Tweed ’, o Xefe Tweed.
Caricatura do Boss Tweed en Harpers Weekly. Un amigo falsificou uns documentos e regaloulle o título de avogado. Logo proclamouse shériff. Máis tarde, obtivo unha acta como congresista, entrou no capitolio de Albany e rematou sendo o líder do Partido Demócrata dos Estados Unidos. Todo isto en poucos anos, mentres se enriquecía coa corrupción e compraba propiedades en Nova York, ata se converter no maior terratenente da cidade.
E namentres que facían os republicanos? Cobrar mordidas que o propio Tweed pagaba a cambio do seu silencio. Cando se converteu en senador, cambiou de aspecto, comprou un palacio e comezou a vestir luxosamente, cun gran diamante como alfinete de gravata.
O Xefe Tweed era temido e admirado en todo o país. Ata que estourou o escándalo. Traizoado polos seus correlixionarios, destapáronse casos flagrantes de corrupción. Estímase que na súa curta vida subtraeu das arcas públicas 200 millóns de dólares da época. The New York Times foi o diario que destapou as noticias da vergoña, nunha serie de reportaxes a partir de 1871. E conseguiron levalo a xuízo e que ingresara na cadea. Pero saíu cunha fianza dun millón de dólares, presentouse de novo ás eleccións e foi reelixido senador, en novembro do mesmo ano.
Pero a súa sorte cambiara. Novas condenas en anos sucesivos levárono de novo ao cárcere da rúa Ludlow , aínda que lle permitían fins de semana no seu domicilio. E entón fuxiu: axudado polos seus vellos camaradas, embarcou nos peiraos de Nova York nun buque que facía a ruta con Vigo . A bordo do barco, fíxose pasar por mariñeiro. Non foi difícil para el: os baixos fondos eran o seu verdadeiro mundo.
No verán de 1876, un barco norteamericano fixo escala na ría de Vigo e un oficial de aduanas local sospeitou daquel home que fregaba a cuberta. Segundo a prensa de Estados Unidos, recoñeceuno por unha caricatura que vira nun diario galego, reproducida do semanario Harpers Weekly
O Xefe Tweed na caricatura da súa detención. Non resulta demasiado crible esta versión. É difícil que un vigués puidese ver unha tira cómica dunha publicación de Nova York. Seica foron os outros tripulantes do buque os que o recoñeceron e o delataron. Pero o certo é que o Xefe Tweed foi detido e trasladado á prisión de Vigo.
A noticia prendeu como a pólvora en Nova York . Vigo foi primeira páxina de todos os diarios. E consérvanse gravados que retratan esta cidade e o momento da detención.
Desde Estados Unidos enviaron ao buque de guerra USS Franklin , que embarcou ao prisioneiro. Foi entregado ás autoridades da cidade de Nova York o 25 de novembro de 1876.
Tweed xa nunca máis abandonou o cárcere. Morreu en prisión en abril de 1878. No seu enterro, o novo alcalde da cidade prohibiu que a bandeira de Nova York cubrise o seu féretro, como era o seu desexo.
Remataba así a peripecia de William M. Tweed , o maior corrupto da historia dos Estados Unidos, un pequeno delincuente da rúa que chegou ata o máis alto e que foi detido no porto de Vigo cando buscaba refuxio tras unha vida tan infame como incrible.
