Un cambio na circulación oceánica reduciu o CO2 atmosférico e arrefriou o planeta

Unha investigación na que participa Gianluca Marino, do CIM-UVigo, describe o almacenamento dun gran volume de carbono nas profundidades do Océano Atlántico

A través da análise xeoquímica de sedimentos mariños e microfósiles de carbonato nas profundidades do Océano Atlántico, un equipo de científicos descubriu un cambio na circulación oceánica que permitiu o almacenamento dunha gran cantidade de carbono no fondo do mar. Este feito fixo reducir o CO2 atmosférico empuxando ao clima da Terra á etapa máis fría e glaciar da última idade de xeo. O equipo está dirixido polo doutor Jimin Yu, da Universidade Nacional de Australia e nel participa Gianluca Marino, investigador distinguido da Universidade de Vigo e líder do Laboratorio de Paleoclimatoloxíana institución.

A circulación oceánica controla o clima global ao absorber, almacenar e redistribuír carbono, osíxeno, calor e auga doce ao longo de grandes escalas espaciais e temporais. No estudo, publicado en Nature Geoscience, o equipo mostrou que as augas profundas ricas en carbono do Océano Pacífico introducíronse no Atlántico Sur e estendéronse cara ao norte ata aproximadamente os 20°S, a tres ou catro quilómetros de profundidade, durante a última idade de xeo, uns 20.000 anos antes de agora.

Publicidade

No Último Máximo Glacial, os niveis de CO2 atmosférico eran 50% menores cós actuais e a temperatura era 6ºC máis fría que na época preindustrial

Este cambio na circulación das profundidades oceánicas aumentou a súa capacidade para almacenar carbono e provocou unha diminución do CO2 atmosférico a niveis que eran aproximadamente un 50% máis baixos cós actuais. Como se sabe hoxe, o dióxido de carbono é un poderoso gas de efecto invernadoiro, polo que esta diminución empuxou á Terra ao Último Máximo Glacial, o pico da última idade de xeo. O volume de xeo no noso planeta era, nese momento, 50 millóns de quilómetros cúbicos máis grande que o actual, e a temperatura global era 6°C máis fría que na época preindustrial.

Esta imaxe detallada da circulación oceánica e o contido de carbono das profundidades oceánicas durante o Último Máximo Glacial foi investigado durante moito tempo, pois resulta fundamental para descifrar as interaccións entre o océano e a atmosfera durante un período que se utiliza a miúdo para  testar os modelos empregados nas proxeccións climáticas futuras.

Publicidade

Segundo informa o CIM, o equipo no que participa Gianluca Marino utiliza un amplo portafolio de ferramentas xeoquímicas, micropaleontolóxicas e sedimentolóxicas, así como estatísticas probabilísticas para determinar cuantitativamente o momento, a magnitude e as taxas do cambio climático e o pasado do océano. A súa investigación achega información relevante para as políticas de mitigación e adaptación no contexto do cambio climático antropoxénico.


ReferenciaPersistently well-ventilated intermediate-depth ocean through the last deglaciation (Publicado en Nature Geosciences).

DEIXAR UNHA RESPOSTA

Please enter your comment!
Please enter your name here

Este sitio usa Akismet para reducir o spam. Aprende como se procesan os datos dos teus comentarios.

Relacionadas

A metade dos gases contaminantes da industria galega veñen da área da Coruña

A Coruña e Arteixo teñen catro das seis factorías que máis emisións sumaron en 2024, segundo datos do Ministerio para a Transición Ecolóxica
00:04:08

De CO2 a metanol: o equipo galego que busca alternativas aos combustibles fósiles

O grupo do CiNBIO liderado por Miguel Correa desenvolveu un catalizador que utiliza luz solar para transformar dióxido de carbono nun composto pouco contaminante

Un estudo con selo galego revela que ferro no solo axuda a fixar CO2 nos mangleirais

O investigador da USC Xosé Lois Otero é coautor da investigación que ve os ecosistemas tropicais e subtropicais como sumidoiros de dióxido de carbono de grande eficiencia

Abono ecolóxico a base de insectos? O estudo da UVigo para mellorar a fertilidade do solo

A investigadora María Gómez Brandón avalía o uso de larvas de mosca soldado negra para crear produtos con baixo impacto ambiental