Luns 4 Decembro 2023

Así se viu o bólido que cruzou o ceo de Galicia a principios de maio

A brillante bóla de lume era un fragmento de roca procedente do cometa Halley e percorreu 73 quilómetros a unha velocidade de 240.000km/h

Unha brillante bóla de lume cruzou rapidamente o ceo de Galicia a principios deste mes. Un forte escintileo iluminou o firmamento ás 6.18 horas do 8 de maio. Varias semanas despois, a Casa das Ciencias da Coruña, un dos observatorios dende o que se detectou o bólido, confirma que se trataba dun fragmento de roca procedente do cometa Halley que cruzou o ceo a unha velocidade de 240.000 km/h e percorreu 73 quilómetros. Dende a institución aseguran que a bóla de lume foi tan luminosa que se puido ver dente todo o norte e centro da península ibérica.

Segundo continúan detallando, o bólido tiña un tamaño superior ao dunha noz que, ao entrar na atmosfera, xerou a intensa bóla de lume. Iniciouse a unha altitude duns 115 quilómetros sobre a ría de Arousa e dende alí avanzou en dirección noroeste e extinguiuse a unha altitude de 85 quilómetros sobre o Atlántico. Xusto neste punto, o bólido desintegrouse totalmente e ningún dos seus fragmentos chocou contra o chan.

O proxecto SMART

Sábese que o bólido cruzou o ceo de Galicia grazas un detector instalado hai uns meses nunha das terrazas da da Casa das Ciencias. O aparello forma parte da Rede de Bólidos e Meteoros do Suroeste de Europa (Rede SWEMN) e que, ao mesmo tempo, integra o Proxecto SMART, coordinado dende o Instituto de Astrofísica de Andalucía (IAA-CSIC). O seu principal obxectivo é rexistrar de maneira continúa o ceo para estudar o impacto contra a atmosfera terrestre deste tipo de bólidos, ou rocas, procedentes de distintos lugares do Sistema Solar.

A persoa encargada da análise desta bóla de lume, protagonista do ceo galego de comezos de maio, foi o astrofísico do IAA-CSIC José María Madiedo. El foi quen determinou a que velocidade entrou na atmosfera, así como a súa procedencia: é dicir, o bólido era un fragmento de Halley. Tamén se confirmou a súa asociación cunha choiva de estrelas rexistrada entre mediados de abril e finais de maio: son as Eta-Acuáridas, tamén fragmentos que desprende o cometa.

A bóla de lume está asociada á choiva de estrelas das ETA-Acuáridas

Amais disto, o fenómeno astronómico non só foi captado polo detector da Casa das Ciencias, senón tamén por outros aparellos —tamén pertencentes ao Proxecto SMART— instalados nos observatorios de El Guijo (Madrid) e La Hita (Toledo). A detección simultánea dende estes tres lugares, tal e como se explica neste vídeo, permitiu triangular a traxectoria da bóla de lume e, tamén, obter a súa procedencia.

Que son as bólas de lume?

Segundo explican dende a Casa das Ciencias, os fragmentos ou pequenas rocas reciben o nome de meteoroides. Na súa maioría non superan o tamaño dun gran de area e cando entran na atmosfera terrestre a gran velocidade vólvense incandescentes, producindo o que se denomina tecnicamente como “meteoros” e popularmente como “estrelas fugaces”. Mais hai outros fragmentos, dun tamaño comparable ao dun chícharo, que xeran meteoros moi brillantes que se coñecen como “bólidos” ou “bólas de lume”, como o que cruzou o ceo galego a comezos de maio.

Este tipo de fenómenos non son infrecuentes. De feito, dende a web do Proxecto SMART —onde se fai un recompilatorio dos bólidos rexistrados polas diferentes estacións da península— advirten de que “debido á gran cantidade de eventos rexistrados” só se inclúe unha selección destas bólas de lume. De igual modo, con frecuencia hai vídeos ou fotografías que testemuñan o paso destes bólidos, como foi o caso do máis brillante que cruzou o ceo galego en 2019. Polo tanto, non son fenómenos atípicos pero, case sempre, son igual de sorprendentes.

O bólido máis brillante do ano pasou sobre Galicia o 30 de marzo

DEIXAR UNHA RESPOSTA

Please enter your comment!
Please enter your name here

Este sitio emprega Akismet para reducir o spam. Aprende como se procesan os datos dos teus comentarios.

Relacionadas

Un novo exoplaneta desafía as teorías clásicas de formación planetaria

Un equipo de astronónomos descobre LHS 3154b, cunha masa similar a Neptuno, orbitando preto dunha estrela anana de moi baixa masa

Descubertos seis exoplanetas que ‘bailan’ de forma sincronizada arredor da súa estrela

Os planetas posúen unha configuración que apenas cambiou desde hai máis de mil millóns de anos

Begoña Vila: “Atoparemos probabilidades de vida noutro planeta”

Co gallo do décimo aniversario de Gciencia, a astrofísica da NASA analiza a divulgación dos achados cósmicos e a busca de vida intelixente

As dúas choivas de estrelas que non podes perder de aquí a final de ano

No mes de novembro coas leónidas e no de decembro coas xemínidas os amantes da astronomía teñen dúas citas que non deben esquecer