Investigadores dos centros oceanográficos de Vigo e Santander do Instituto Español de Oceanografía (IEO), xunto a colegas do Instituto de Investigacións Mariñas (IIM- CISC) e da Universidade de Valencia, publicaron un traballo no que presentan un modelo que permite definir as zonas de cría da pescada europea (Merluccius merluccius) no norte da Península Ibérica. E os resultados amosan unha interesante zona de cría desta especie, situada no golfo Ártabro.
A protección dos criadeiros de peixes demostrou ser unha ferramenta moi útil para xestionar a pesca de xeito eficiente, dado que protexer estas áreas pode contribuír a mellorar o recrutamento de especies obxectivo, ademais de identificar as áreas de cría potenciais.
Neste contexto, os científicos recolleron, durante máis de 10 anos, datos de capturas de recrutas de pescada (individuos que miden menos de 21 centímetros) e investigaron as relacións existentes entre a súa presenza e variables ambientais como a profundidade, a temperatura da auga ou a salinidade, para poder entender e predicir a súa distribución espacial e temporal.
O traballo demostra que existe unha área de cría principal situada ao longo da plataforma continental do golfo Ártabro, fronte á Coruña, que se mantén no tempo. Tamén se localizaron outras áreas con grandes densidades de recrutas de pescada pero que varían cada ano en función das condicións ambientais. “En total identificamos tres áreas persistentes e tres áreas intermitentes ao longo dos anos, que coinciden parcialmente coas zonas de veda de pesca para o arrastre”, sinala Francisco Izquierdo, doutorando no Centro Oceanográfico de Vigo do IEO e primeiro autor do artigo.
“Estes resultados demostran a importancia do modelado espazo-temporal dinámico proposto, dado que o efecto das condicións ambientais ao longo do tempo pode variar a distribución, forma e abundancia dos criadeiros de pescada”, engade o científico.
O traballo, conclúe Izquierdo, “pode contribuír a mellorar a ordenación pesqueira desde varios puntos de vista: en primeiro lugar mellorando o coñecemento da distribución espacial e temporal dos recrutas de pescada no norte da península ibérica, en segundo lugar, axudando a definir áreas potenciais de veda de pesca e, en terceiro lugar, obtendo unha mellora nos índices de abundancia nos modelos de avaliación das especies como a pescada”.
