Martes 23 Abril 2024

Un novo mecanismo diferenza celulas na metástase do cancro de pulmón

Investigadores do CSIC analizaron o papel dunha proteína relacionada con estados tumorales avanzados no proceso de transición de células nai a células diferenciadas

Investigadores do Consello Superior de Investigacións Científicas (CSIC) lideraron un estudo que apunta ás alteracións dunha proteína nas células nai implicadas na metástase do cancro de pulmón. O traballo, publicado en Stem Cell Reports, analizou as alteracións da proteína PI3K durante o mecanismo de diferenciación de células nai embrionarias, que poden dar orixe a calquera outra célula do organismo. A modulación dos niveis de PI3K pode ser clave para dirixir de maneira controlada a diferenciación celular, unha técnica moi valiosa no medicamento rexenerativa.

“Se o proceso de diferenciación é alterado, as células resultantes poden verse danadas e dar lugar a varias patoloxías”

ANA CLARA CARRERA, investigadora do Centro Nacional de Biotecnoloxía do CSIC

Os investigadores exploraron o mecanismo que goberna a transición das células nai embrionarias cara a células diferenciadas mediante a inhibición ou a depleción de PI3K. “Se o proceso de diferenciación é alterado, as células resultantes poden verse danadas e dar lugar a varias patoloxías. As alteracións relacionadas con PI3K asócianse con cancro, trastornos alérxicos, inflamatorios e cardiopatías. Dado o seu potencial terapéutico, estúdanse diversas estratexias para bloquear estas encimas?, explica Ana Clara Carrera, investigadora do Centro Nacional de Biotecnoloxía do CSIC (CNB) e líder do estudo.

Publicidade

Os investigadores observaron a mutación, actividade e niveis de PI3K en dúas liñas celulares de cancro de pulmón. “Dado que a presenza desta encima aumenta en estadios tumorales avanzados, PI3K pode estar implicada no mantemento do fenotipo das células nai do cancro, as células que inician a metástase”, indica Carrera.

PI3K na diferenciación celular

Un paso crítico no desenvolvemento do embrión de mamífero é a formación do tres capas celulares embrionarias (exterior, media e interior), a partir das cales evolucionan os diferentes tecidos humanos. As capas media e interior fórmanse nun prego que se chama a liña primitiva. “Para manter o estado de pluripotencia, as células nai embrionarias deben frear a expresión dos xenes de diferenciación e é nesta función onde as PI3K teñen un papel relevante. Con todo, tamén para a diferenciación das células das capas media e interior, son necesarias as PI3K” describe Sudhanshu Yadav, primeiro autor do traballo e investigador postdoctoral no CNB-CSIC.

O máis rechamante dos resultados é que parece existir un equilibrio ben axustado entre as diferentes accións destas proteínas. Por unha banda, a función catalítica das PI3K é necesaria para manter o estado pluripotente das células nai humanas. Por outro, a función de andamiaxe de PI3Kbeta contribúe ao mantemento da pluripotencia, pero tamén é necesaria para que as células nai sigan as súas vías de diferenciación intrínsecas para formar as capas media e interior”, destaca Carrera. Se conseguen modular este equilibrio, poderíase ser quen de dirixir a diferenciación das células nai, cun alto impacto na medicina rexenerativa.

DEIXAR UNHA RESPOSTA

Please enter your comment!
Please enter your name here

Este sitio emprega Akismet para reducir o spam. Aprende como se procesan os datos dos teus comentarios.

Relacionadas

As feces dos osos da cordilleira Cantábrica falan… e teñen boas noticias

Un estudo no que participa a USC investiga o estado actual de saúde destes exemplares para impulsar a recuperación das poboacións

Descobren características do VIH compatibles coa súa curación

Científicos de Sevilla estudaron a persoas cuxo organismo é capaz de dominar o virus sen necesidade de tomar un tratamento antirretroviral

O CSIC acha unha combinación de fármacos eficaz fronte ao SARS-CoV-2

A unión de ribavirina e remdesivir consegue eliminar de forma rápida o virus ao inducir un exceso de mutacións no seu xenoma que lle impiden multiplicarse con eficacia

Máis do 90% das crías de pardela cincenta teñen plásticos no estómago

Un estudo en exemplares xuvenís de Canarias e Azores apunta a esta especie como un biomarcador de refugallos flotantes no Atlántico norte