Únete á nosa canle de Whatsapp
Un equipo de investigadores liderado polo Consello Superior de Investigacións Científicas (CSIC) descubriu que a proteína SOS1 é necesaria para desenvolver leucemia mieloxénica crónica, un tipo de cancro no que a medula ósea produce demasiados glóbulos brancos. Este achado, que se publica na revista Cancers, ofrece unha vía nova no deseño de novos fármacos que poderían ser útiles nos casos de resistencia a tratamentos crónicos como o Imatinib ou outros inhibidores tirosina-quinasa. “Revélase como unha nova e relevante diana terapéutica para o tratamento clínico desta enfermidade hematolóxica”, di o investigador Eugenio Santos.
A maioría de persoas con leucemia mieloide crónica, un 90%, teñen unha mutación xenética que se chama cromosoma Filadelfia. Unha sección do cromosoma 9 (ABL) e unha sección do cromosoma 22 (BCR) rompen e intercambian lugares. O xene BCR-ABL fórmase no cromosoma 22, onde se une á sección do cromosoma 9, e este cromosoma 22 alterado denomínase cromosoma Filadelfia. Traballos previos desenvolvidos in vitro e in vivo polo grupo de Eugenio Santos no Centro de Investigación do Cancro de Salamanca (CIC-CSIC-US), instituto mixto do CSIC e a Universidade de Salamanca, demostraran a relevancia da familia de proteínas SOS no desenvolvemento de cancro de pel e outros estudos vincularan a proteína SOS1 coa leucemoxénese mediada polo xene BCR-ABL.
O 90% dos pacientes teñen unha mutación xenética que se chama cromosoma Filadelfia
Nesta nova investigación empregouse un modelo no que os animais eran portadores da oncoproteína p210BCR/ABL e deficientes para a expresión das proteínas SOS. “Os nosos datos mostran que a ablación xenética directa de SOS1 provoca a supresión significativa de todas as características patolóxicas típicas da leucemia mieloxénica crónica, como o reconto leucocitario en sangue periférico e a capacidade de formación de células nai hematopoéticas da medula ósea, o que demostra que a deficiencia desta proteína protexe contra o desenvolvemento da enfermidade”, explica Santos, científico do CIC-CSIC-US e do CIBERONC.
O traballo contribúe á suma de evidencias que propoñen a inhibición de SOS1 como un enfoque terapéutico novo para o tratamento do cancro, xa que os ensaios in vitro e in vivo, fases previas para desenvolver un ensaio clínico en persoas, axudan a comprender os factores implicados no desenvolvemento e progresión da enfermidade e permiten sentar as bases para a súa prevención e tratamento.
Referencia: Critical Requirement of SOS1 for Development of BCR/ABL-Driven Chronic Myelogenous Leukemia (Publicado en Cancers)
