Mércores 1 Maio 2024

O CiQUS de Santiago busca moléculas para entrar nas células e curar doenzas

O grupo de Javier Montenegro publicou a primeira contribución do CiQUS á revista de recente creación ‘Nature Reviews Chemistry’, do grupo Nature, un traballo que analiza os últimos avances con novas moléculas sintéticas capaces de introducir nas células os ácidos nucleicos que regulan a produción de proteínas e modificar o ADN propio de forma máis efectiva, abrindo unha nova vía para a cura de enfermidades a través da terapia xénica.

Portada de Angewandte Chemie co esquema do estudo e un dos autores, Javier Montenegro, do CiQUS. / Andrés Ruiz.
Javier Montenegro, do CiQUS.

As células acubillan no seu interior unha molécula fundamental, que almacena toda a información necesaria para o desenvolvemento e funcionamento dos organismos vivos, e é responsable da transmisión xenética á nosa descendencia: o ADN.

Publicidade

A tecnoloxía actual permite, a priori, actuar sobre este “manual de instrucións” e as distintas etapas que dan lugar á súa interpretación para obter as proteínas encargadas das funcións biolóxicas. Así, podemos corrixir deficiencias das proteínas esenciais e eliminar as prexudiciais que producen enfermidades para que os tecidos afectados poidan funcionar con normalidade; non obstante, as técnicas empregadas para introducir nas células os ácidos nucleicos ou xenes “curativos” e reparar o problema teñen demostrado ata agora unha eficacia limitada. Por iso, séguense investigando alternativas sintéticas, capaces de transportar e entregar estes ácidos nucleicos de maneira eficiente e selectiva.

Coa vista posta nese obxectivo, ve a luz a primeira achega de investigadores do CiQUS á revista ‘Nature Reviews Chemistry’, unha publicación que revisa os últimos avances nesta materia nos laboratorios de diferentes grupos de investigación en todo o mundo. Os seus responsables, os científicos do centro Irene Lostalé-Seijo e Javier Montenegro, indagan no desenvolvemento de vehículos moleculares sintéticos que superarán as limitacións dos vectores génicos usados ata a data –como os virus-, o que expón novos escenarios no tratamento de doenzas incurables hoxe en día.

Na súa revisión, postulan que o emprego de materiais como polímeros, lípidos, péptidos ou nanopartículas, así como a súa produción a baixo custo, auguran un futuro brillante no campo da Ciencia e a Medicina. “Se somos capaces de introducir os ácidos nucleicos e os xenes artificiais que realizarán a función terapéutica, poderemos reparar ou alterar as células cunha precisión sen precedentes e tratar enfermidades incurables ata agora, como o cancro ou os trastornos hereditarios”, afirman.

Retos científicos, retos sociais

A publicación chega nun momento de máxima actualidade na área, cando, novas estratexias e fármacos están a converterse xa en realidade. Hai apenas un mes, a FDA (Administración de Alimentos e Medicamentos de Estados Unidos) aprobou un novo medicamento “xénico” non vírico (o Patisiran) que pon de manifesto o interese nas terapias génicas e as extraordinarias posibilidades que presentan de fronte ao futuro.

1 comentario

DEIXAR UNHA RESPOSTA

Please enter your comment!
Please enter your name here

Este sitio emprega Akismet para reducir o spam. Aprende como se procesan os datos dos teus comentarios.

Relacionadas

A resistencia térmica dalgúns materiais pódese regular aplicando unha voltaxe

Un traballo do CiQUS abre novas posibilidades para o deseño de reguladores de temperatura e para o desenvolvemento de tecnoloxías máis eficientes e sostibles

Es zurdo? Descobren mutacións raras asociadas ao uso da man (e o pé) esquerdos

Un novo estudo explica como certas variantes xenéticas que alteran o xene TUBB4B están relacionadas co desenvolvemento desta condición

As mutacións do ADN mitocondrial poderían anunciar o inicio do párkinson

Un novo estudo sinala que as delecións prodúcense anos antes da aparición dos síntomas motores e cognitivos desta enfermidade

Un equipo galego sinala os lípidos en sangue como biomarcadores de covid persistente

Investigadores do CiQUS ofrece unha nova perspectiva sobre a natureza desta enfermidade e abre a porta a diagnósticos e tratamentos máis específicos