Os pasteiros e os bosques dos vales e ribeiras frearon nalgunhas zonas o avance do lume.
Máis de 3.000 hectáreas queimadas, que puideron ser bastantes máis se o lume non se chega a atopar cos bosques caducifolios e os prados para o gando que aínda abundan nos Ancares. Ardiu unha das partes máis importantes da reserva natural, pero outras amplas zonas aínda permanecen intactas.
Aquí podes ler a nosa reportaxe sobre o incendio que asolou a serra:
medioambiental/incendio-ancares/
Esta é unha escolma das imaxes que o lume deixou na serra lucense.
Monte arrasado xunto á estrada da Ucella, nos Ancares.
Castiñeiro centenario queimado cerca da Ucella.
Varias aldeas viron bastante de preto o lume.
O lume chegou á porta dalgunhas vivendas.
Decenas de gandeiros quedaron sen pasto debido aos lumes.
Ladeira queimada entre Cela e Noceda.
Vista da serra de Pando e os montes de Rebolín desde a zona do albergue dos Ancares.
Unha árbore de varios metros de perímetro, queimada á beira da estrada entre Cabana Xaraz e Robledo.
Algunhas aldeas, como Xantes ou Vilarello (na imaxe) quedaron cercadas polo lume.
Monte queimado na serra dos Ancares durante os lumes de outubro de 2017. Foto: R. Pan.
O lume subiu e baixou por algunhas zonas de forte pendente.
Os bosques caducifolios das ribeiras frearon o avance do lume en varios puntos.
O lume sacou á luz vertedoiros incontrolados en pleno parque, agochadas por zonas de monte raso.
A forza do lume chegou incluso a calcinar castiñeiros de varios centos de anos.
Monte dos Ancares afectado pola erosión tras os incendios de 2017. Foto: R. Pan.
Imaxe dos incendios de outubro de 2017 nos Ancares. Foto: R. Pan.
Monte queimado entre Noceda e A Ucella, en Cervantes.
