Medio mundo leva semanas cos ollos postos na illa de La Palma, onde a erupción de Cumbre Vieja achégase xa aos dous meses de duración e convértese xa na máis duradeira dos últimos tres séculos nas Canarias. Noutras partes do mundo, como Hawai, a poboación está moi habituada a convivir con procesos volcánicos, e a ciencia presta moita atención para aprender como se desencadean estes fenómenos procedentes das profundidades do planeta. Unha das imaxes máis fascinantes, que volveu circular estes días pola rede, é a tomada máis de medio século atrás, con motivo da erupción de Maunaulu, no volcán Kilauea do arquipélago de Hawai: unha cúpula de lava gurgulla sobre unha chaira, que semella a superficie do mar. Pero non, é unha grande extensión de lava solidificada.
A erupción, que comezou no ano 1969, durou 1774 días, o que a converteu na máis longa da que existe constancia nos últimos dous milenios. E, por tanto, permitiu recoller moitísima información sobre ela. Nos primeiros meses, ata doce fontes de lava xurdiron na zona do Kilauea. Naqueles momentos, puideron captarse imaxes que o Servizo Xeolóxico dos Estados Unidos (USGS) volveu compartir nos últimos anos, e que amosan un dos tipos de erupción máis cativadores que se poden observar.
Non é habitual ver que a lava xere este tipo de cúpulas. A burbulla da imaxe, segundo os rexistros do USGS, acadaba os 20 metros, pero os cálculos estiman que nalgúns momentos chegou aos 75 metros de altura.
A clave de que agrome este tipo de cúpula débese á presión existente no tubo volcánico. “As condicións teñen que ser as axeitadas para formar esta cúpula. Había suficiente presión no tubo para que a lava saíse, pero non tanta para que emerxese disparada cara ao aire que adoitamos ver noutros casos”, explicaba no seu momento Janet Babb, xeóloga do Observatorio de Volcáns de Hawai.
A galería de fotografías daquela erupción do Kilauea deixou outras instantáneas impactantes, con fervenzas de lava e tubos volcánicos que foron perfilando unha paisaxe nova na illa.
Despois de cinco anos, aquela erupción detívose. Pero non pasou moito tempo ata a seguinte. En 1983 comezou a erupción Pu’u’ō’ō que se prolongou durante 35 anos, ata o 30 de abril de 2018, cando o cráter colapsou.