O ‘semáforo’ que mide o risco de que te infectes coa Covid-19

Diante do aumento dos casos de Covid-19 nas últimas semanas, vinculados en boa parte a encontros sociais e familiares, as autoridades sanitarias insisten en manter as precaucións repetidas infinidade de veces durante a pandemia: distancia social, uso de máscara e hixiene de mans. Con todo, outros factores gardan relación tamén cun maior ou menor risco de contaxio: ás condicións socioeconómicas (vivenda, situación persoal e laboral, etc.) engádense outros detalles que non sempre se teñen en conta, como o tempo que duran as reunións, os lugares nos que se desenvolven ou o tipo de comunicación que se establece.

Neste sentido, unha análise publicada esta semana no British Medical Journal afonda nestes matices. Os seus autores abordan como pregunta principal o establecemento dos dous metros como a distancia social recomendada. Pero explican por que, ás veces, non pode ser suficiente, sobre todo se nos situamos en espazos pechados, mal ventilados, e cunha importante presenza de persoas, que á súa vez están falando constantemente, e mesmo a voces.

Publicidade

A volta ás aulas coa Covid-19: distancia, ventilación e poucos alumnos para reducir o risco

Conclúen, por tanto, que a simplificación das normas cara á distancia social baséase en “ciencia obsoleta”, que debe ser revisada e enriquecida co coñecemento acerca da circulación de partículas virais a través de aerosois, xa que nalgúns casos non é preciso o contacto estreito, e o virus pode viaxar varios metros polo aire ata infectar a outra persoa.

Menciónanse, por exemplo, os estudos que constatan unha alta taxa de infeccións nestes escenarios. Un deles é o dun coro dos Estados Unidos nos que unha persoa infectou a 32 compañeiros. Ou o dun surto nun restaurante da China onde, a pesar da distancia social, a ventilación deficiente provocou a infección de 10 comensais.

O tempo de exposición xogaría tamén un papel clave. Canto máis duren os encontros nestes espazos pouco ventilados e con moitas persoas, máis probabilidades hai de que o brote acabe sendo de maior tamaño. Considérase que a partir dos 15-20 minutos o risco increméntase de forma significativa.

Pola contra, os autores da táboa tamén insisten en que, ao aire libre, abonda co uso de máscara e unha distancia social mínima para que o risco se reduza ao mínimo, xa que cunha ventilación axeitada e no exterior, as infeccións son moi improbables pola dispersión do SARS-CoV-2. Isto levounos a deseñar un modelo máis matizado que pode servir como orientación cara ás relacións sociais que manteñamos, e que podes ver traducido ao galego baixo estas liñas:

Así, na columna máis á dereita, evidénciase como o risco é alto, a pesar de manter a distancia social e usar máscara, no caso de compartir un espazo pechado con moitas persoas durante máis de 15-20 minutos. E pola contra, se nos atopamos ao aire libre, as posibilidades de infectarse son moito menores en case todos os escenarios.

Os autores insisten en que o modelo é relativo, e non inclúen outros factores adicionais que tamén deben considerarse, como a susceptibilidade das persoas á infección, a carga viral do caso índice e a súa localización na estancia ou os patróns de fluxo de aire.

Referencia: Two metres or one: what is the evidence for physical distancing in covid-19? (Publicado no British Medical Journal).