As eclipses solares acontecen cada poucos anos. Pero o que ocorreu o 29 de maio de 1919 está considerado como un dos puntos culminantes da ciencia do século XX. Aquel día e grazas a aquel fenómeno, o astrofísico británico Sir Arthur Eddington realizou o experimento que comprobou cientificamente a teoría da relatividade de Albert Einstein.
Tanto a vella teoría da gravidade de Newton como a nova de Einstein predicían que a luz non viaxa necesariamente en liñas rectas, senón que pode ser desviada cando pasa preto de algo tan pesado como o Sol. Pero o xenio alemán predicía que se desviaba máis. Dabondo como para que as posicións aparentes das estrelas detrás do Sol se desprazasen de xeito detectable con respecto ás posicións coñecidas e verdadeiras.
Desde Oxford, Arthur Eddington observou a posición das estrelas en xaneiro e febreiro de 1919. A eclipse sería visible desde ambos os lados do Atlántico polo que, para asegurarse bo tempo en polo menos nun punto de observación, Frank Dyson, o Astrónomo Real, mandou un equipo de observación a Sobral (Brasil) e a Eddington a Sao Tomé e Príncipe (África).
Os ceos estiveron despexados en ambas as localizacións e, durante cinco minutos en total, ambos os equipos tomaron varias fotografías das estrelas.
Cando Eddington volveu a casa e comparou as posicións aparentes das estrelas detrás do Sol coas reais, ambos os conxuntos de datos confirmaron que a teoría de Einstein era correcta.
O descubrimento foi publicado en Philosophical Transactions of the Royal Society.
O fenómeno predito por Einstein e comprobado por Eddington é coñecido hoxe día como lente gravitacional. O efecto úsase a diario por parte dos astrónomos e nel baséase moita da investigación sobre a materia e enerxía escuras.
E aquí podes ler a nosa reportaxe sobre a eclipse previa de 1912, que se converteu nun fenómeno en Galicia coa presenza de científicos internacionais: