A choiva de estrelas fugaces das Perseidas é unha das citas anuais máis importantes para as persoas afeccionadas á astronomía. Este ano a corrente de meteoros -chamados “estrelas fugaces”- terá o seu punto álxido na vindeira noite do 12 ao 13 de agosto, aínda que a Lúa chea deses días non permitirá unha boa observación
Porén a choiva de estrelas fugaces non é un fenómeno puntual, poderemos seguir gozando delas nos días seguintes.
Choiva de meteoros
No período de máxima actividade poden chegar a verse máis de cincuenta estrelas fugaces cada hora baixo un ceo escuro e despexado. A contaminación luminosa fai que nas proximidades das cidades ou en zonas con iluminación forte o número de meteoros visibles diminúa.
“As Perseidas son diminutos fragmentos da cola do cometa Swift-Tuttle que entran na atmosfera a gran velocidade, deixando ao seu paso un rastro luminoso”
Para gozar das Perseidas non se precisan instrumentos ópticos, como prismáticos ou telescopios, nin se requiren coñecementos especiais de astronomía, xa que os meteoros poden verse por toda a bóveda celeste. Iso si, todas as traxectorias teñen a súa orixe na constelación de Perseo (de aí o seu nome) que emerxe polo horizonte en dirección nordeste pasada a media noite.
As Perseidas tamén se coñecen como bágoas de San Lorenzo, xa que o día 10 de agosto está adicado no santoral a este diácono de Roma que sufriu martirio asado nunha grella no ano 258.
A realidade é que as Perseidas son diminutos fragmentos da cola do cometa Swift-Tuttle que entran na atmosfera a gran velocidade, deixando ao seu paso un rastro luminoso que pode chegar a durar varios segundos. Este cometa achégase á Terra cada 120 anos no seu percorrido ao redor do Sol, renovando a corrente de partículas que o noso planeta atravesa cada ano por estas datas.
