Explicación: a Gran Nebulosa de Orión é un lugar cheo de cor. Visible a ollo ceibe, aparécese coma unha pequena mancha borrosa na constelación de Orión. Porén, as imaxes de longa exposición e en multitude de lonxitudes de onda coma esta amosan unhanebulosa de Orión coma unha veciñanza ocupada de estrelas novas, gas quente e poescuro. Esta composición dixital amosa non só as tres cores da luz visible senón tamén as catro cores da luz infravermella tomada polo Telescopio Espacial Spitzer da NASA en órbita. A potencia por tras de gran parte da nebulosa de Orión (M42) está no Trapezium; catro das estrelas máis brillantes da nebulosa. Moitas das estruturas filamentarias que se ollan son realmente ondas de choque; frontes onde o material que se move veloz se atopa co gas que se move amodiño. A nebulosa de Orión abarca uns 40 anos luz e estálocalizada a uns 1.500 anos luz de distancia no mesmo brazo espiral da nosa galaxia cóSol.
GCiencia realiza unha reserva expresa das reproducións e usos das obras e outras prestacións accesibles desde este sitio web a medios de lectura mecánica ou outros medios que resulten adecuados a tal fin de conformidade co artigo 67.3 da Real Decreto - lei 24/2021, do 2 de novembro // Auditado por GFK