Explicación: hai algunha cousa de interese que ollar na dirección oposta ao Sol? Unha noite do mes pasado, unhas poucas cousas. Primeiro, o orbe con brillo vermello da parte inferior dereita da imaxe publicada é a Lúa chea, escurecida e avermellada porque entrou na sombra da Terra. Máis alá do cono de escuridade da Terra están as partículas de po retrodispersivas que orbitan o Sol e que salientan un brillo difuso chamado o gegenschein, visible coma unha franxa tenue que se ergue desde o horizonte central e pasa por tras da Lúa. Tamén se albisca unha banda case horizontal de luminescencia verde xusto por riba do horizonte, parcialmente bloqueada por area laranxa no aire. Afastado no ceo pode ollarse preto do alto da imaxe un punto azul que é a estrela Sirius, mentres a banda central da nosa galaxia Vía Láctea se arquea cara arriba na esquerda da imaxe. As manchas de luz borrosa xusto á esquerda do centro son as Nubes de Magallanes Grande e Pequena. As nebulosas de emisión vermella, demasiado numerosas para seren mencionadas, esparéxense polo ceo, pero estan etiquetadas nunha imaxe anotada complementaria. No primeiro plano da imaxe esta a desolada rexión Deadvlei do Parque Nacional Namib-Naukluft de Namibia, amosando ao propio astrofotógrafo inspeccionando unha terra e un ceo tan abraiantes que o describiu coma unha das mellores experiencias da súa vida.
GCiencia realiza unha reserva expresa das reproducións e usos das obras e outras prestacións accesibles desde este sitio web a medios de lectura mecánica ou outros medios que resulten adecuados a tal fin de conformidade co artigo 67.3 da Real Decreto - lei 24/2021, do 2 de novembro // Auditado por GFK