Únete á nosa canle de Whatsapp
Un artigo publicado o ano pasado por investigadores do Centro de Investigación en Química Biolóxica e Materiais Moleculares (CiQUS) da Universidade de Santiago (USC) foi recentemente destacado na revista Communications Chemistry, que pertence ao prestixioso grupo Nature. Os membros do Comité Editorial incluíron o traballo liderado polos profesores Eugenio Vázquez e José Luis Mascareñas na súa selección de contidos destacados do 2022, resaltando a achega do traballo no campo dos péptidos estabilizados. Os editores celebran “a interdisciplinariedade do traballo na interface da bioloxía química e a química supramolecular”, remarcando o amplo rango de experimentos utilizados e a importancia dos conceptos introducidos.
As hélices alfa son compoñentes fundamentais das proteínas, e xogan un papel clave na linguaxe que estas empregan para comunicarse. É por iso que estas hélices se converteron nun branco moi atractivo para o desenvolvemento de novos inhibidores entre proteínas. Pero o desenvolvemento destes inhibidores (coñecidos como hélices α peptidomiméticas) non é fácil porque son delicadas estruturas que tenden a desenvolverse. O enfoque que se emprega habitualmente implica a síntese de análogos con algún tipo de suxeición estrutural que maximice a estrutura alfa helicoidal: “Máis aló das clásicas hélices α estabilizada por metais […] a nosa hipótese expón que as hélices α estabilizadas con metais poderían aplicarse ao desenvolvemento de péptidos conmutables, que modifiquen a súa estrutura e a afinidade de unión en resposta a un estímulo externo, neste caso a presenza de Pd(II)” explica Eugenio Vázquez, investigador do CiQUS.
O oncoxene KRAS
Os autores do estudo aplicaron este novo concepto para o desenvolvemento de peptidomiméticos dirixidos contra o oncoxene KRAS, responsable de ata o 30% de todos os cancros, incluídos o 95% dos de páncreas, o 45% dos colorrectais e o 33% dos adenocarcinomas de pulmón. Demostraron que estes peptidomiméticos poderían modular o oncoxene KRAS en células vivas, o que suxire novas oportunidades en investigación básica e aplicacións terapéuticas derivadas desta nova estratexia.
Segundo os autores, esta é a primeira vez que se deseña un metalopéptido que pode modular unha vía de sinalización en células vivas. Este enfoque supón “novas posibilidades para o deseño de hélices α peptidomiméticas que aproveitan este mecanismo de encartado-unión, e que pode estenderse a outras dianas biolóxicas”.
Referencia: Controlling oncogenic KRAS signaling pathways with a Palladium-responsive peptide (Publicado en
