Por que me fixen científico? Gustábanme os animais. Con moita frecuencia levaba a casa pequenos peixes e cangrexos que collía nas charcas das praias e que morrían aos poucos días. Cada certo tempo, co diñeiro aforrado da venda dos cómics, compraba un can que o meu pai, viúvo e con tres fillos, acababa regalando a un dos seus amigos. Por suposto isto desencadeaba a procura doutros animais que substituían aos anteriores buscando o santo graal: un animal que fose tolerado polo meu pai que xa tiña dabondo cos tres pequenos animaliños con roupa que tiña en casa. Así pasaron paxaros de distintas plumaxes e tamaños (nunca máis grandes que un pardal), cobaias, hamsters (cun parentesco cos Gremlins para min innegable polas dentadas que recibín), tartarugas, gatos, lagartos…
Sen me decatar chegou o momento da verdade. O consello do meu pai, tamén científico, foi claro. Estuda Historia. Tiña razón, encántame a historia. Con todo, a miña decisión foi a clásica dunha persoa de 17 anos. Levarlle a contraria e estudar Bioloxía.
Todo isto vén a conto do aniversario de GCiencia. Naceu en momentos difíciles, contra vento e marea. As características deste proxecto son, entre outras, paixón, teimudez (típicas da ilusión xuvenil) combinadas coa profesionalidade dos seus líderes. Por todo isto, GCiencia é agora un referente na difusión de información científica e tecnolóxica.
A sociedade necesita esa paixón. Necesita comprobar que o diñeiro que se gasta en ciencia ou en investigación non se gasta. Está a usarse para que todos vivamos mellor.
Abraham Lincoln dixo hai xa moitos anos algo parecido a isto: “A opinión pública é todo. Con ela nada pode fracasar. Sen ela nada pode vencer”.
GCiencia axuda día a día a crear opinión informada en asuntos científicos, que teñen moito máis impacto sobre o noso día a día do que cremos. O cambio global, o cancro, os biocombustibles, os transxénicos, os novos materiais, as enfermidades orfas, a biodivesidade, os novos fármacos, a nutrixenómica e así ata as estrelas e máis aló que diría Buzz Lightyear.
Parabéns, GCiencia!
Moitos son os que se decantan por carreiras de ciencias mais pra chegar a científico, precísa un se encher de amor pola ciencia, polo saber e pola súa expansión, ser filósofo no sentido primixenio do termo, e creo recoñecer a mi amigo Antonio Figueras dentro destes últimos. Noraboa a Gciencia e a Antonio
Viva a Galicicencia e os seus científicos!!!