Únete á nosa canle de Whatsapp
Bocexas cada vez que alguén abre a boca? Incluso se é o teu can? Contaxioute o gato que aparece na foto principal? A comunidade científica está bastante de acordo na importancia fisiolóxica dos bocexos, ben sexan inducidos por sono ou por comodidade. Mais o motivo polo que o acto de abrir a boca é tan contaxioso entre animais sociais aínda non está claro. Agora, unha revisión liderada polo biólogo Andrew Gallup do Instituto Politécnico da Universidade Estatal de Nova York parece que atopou a resposta: o bocexo poder ser unha maneira de sincronizar o comportamento e activar o estado de alerta colectivo.
A teoría máis aceptada en relación á importancia dos bocexos, segundo apuntan en ScienceAlert, é que se trata dunha maneira de moderar a temperatura do sangue nun esforzo por arrefriar o cerebro. E así é que nos momentos de cansazo, ou incluso de relaxación, apretamos a mandíbula, o diafragma flexiónase con forza e aspiramos aire fresco e limpo. E, moitas veces, facémolo porque nolo contaxia outra persoa (ou animal).
Un beneficio para o grupo social
Segundo se recolle no estudo, o desencadeamento de bocexos sucesivos entre individuos —un comportamento tan contaxioso que incluso atravesa as barreiras entre especies— derivaría nun beneficio para o grupo social. Neste caso, nun arrefriamento colectivo dos cerebros. En palabras de Gallup, o bocexo podería entenderse como unha chamada de atención que axuda a compensar a somnolencia dos individuos. Así é que un rápido “arrefriamento do cerebro” pola entrada de aire fresco podería ser a forma perfecta de preparalo para unha futura tarefa, sen que sexa necesario que se poña en modo loita ou fuxida.
“Mostramos á xente conxuntos de imaxes que incluían estímulos ameazantes —imaxes de serpes— e estímulos non ameazantes —imaxes de ras— e cronometramos a rapidez coa que podían distinguir esas imaxes despois de ver vídeos de persoas bocexando ou movendo a boca doutras maneiras”, declara Gallup. “Despois de ver bocexar a outras persoas, a súa capacidade para identificar e detectar serpes, os estímulos ameazantes, mellorou de xeito rápido. Porén, despois da observación do bocexo, a detección das ras non se viu afectada”, conclúe o investigador.
A idea de Gallup xa está lista para dar un paso máis: a experimentación. Descubrir os secretos dun bo bocexo podería darnos a claves sobre as formas sutís de comunicación dentro e entre as especies sociais, incluída a nosa. Sexa cal sexa o motivo de que o bocexo sexa tan contaxioso, calcula: cantas veces bocexaches durante a lectura do artigo?
Referencia: The causes and consequences of yawning in animal groups (Publicado en Animal Behavior)
