Venres 19 Abril 2024

A escaseza de auga doce impulsa a buscar máis do aire e o mar

Os proxectos de investigación e as empresas europeas están á fronte deste desafío tecnolóxico

Carlos García prevé un mundo no que moitos millóns de fogares obterán auga da nada, literalmente. García é director xeral de GENAQ, unha empresa española que fabrica dispositivos coñecidos como xeradores atmosféricos de auga. Ao condensar a humidade do aire en auga utilizable, estes xeradores poden axudar a crear as subministracións que tanto se necesitan.

Crise da oferta

A auga, fonte de vida, é cada vez máis escasa a medida que crece a poboación mundial e intensifícase o cambio climático. “Este é un problema que realmente debemos abordar“, di García, cuxa empresa liderou o proxecto STRATUS financiado por Horizon para expandir o mercado de xeradores atmosféricos de auga.

Publicidade

Segundo as Nacións Unidas, 2.300 millóns de persoas, máis dunha de cada catro, viven nun país con tensión hídrica, que se define como un que extrae polo menos o 25% da súa auga doce cada ano para satisfacer a demanda. E 4.000 millóns de persoas enfróntanse a unha grave escaseza de auga durante polo menos un mes ao ano.

En Europa, onde o quecemento global xa está a causar secas máis frecuentes e severas, os científicos e as empresas están a desenvolver novos métodos para xerar auga doce do aire e do mar. O pulo tamén é impulsado polos contaminantes na auga subterránea e o custo ambiental da auga embotellada.

Aínda que GENAQ estivo desenvolvendo xeradores de auga atmosférica desde 2008 e ten clientes en 60 países, até agora prestou servizos principalmente a servizos de emerxencia e usuarios industriais.

“O dispositivo toma aire e fíltrao, asegurando que non haxa contaminantes, e produce auga potable de alta calidade”

CARLOS GARCÍA, director xeral de GENAQ

Uso doméstico

A través de STRATUS, a empresa desenvolveu unha versión deseñada para persoas no fogar. Estes novos xeradores pódense conectar ás casas e crear auga doce para os seus habitantes.

GENAQ quere vender tres versións do produto, que varían en cantidade desde 20 litros por día até 200 litros e en tamaño desde un pequeno electrodoméstico de cociña até unha versión que parece un enfriador de auga de oficina. Os prezos previstos oscilan entre 2.500 euros para a versión máis pequena e 14.500 euros para a máis grande. “O dispositivo toma aire e fíltrao, asegurando que non entren contaminantes na cámara de condensación”, explica García.

O primeiro aire arrefríase até un punto onde a auga condénsase. Logo, a auga fíltrase, agréganselle minerais e ilumínalla con luz ultravioleta para evitar a formación de bacterias. GENAQ atopou unha maneira de reducir drasticamente a cantidade de enerxía utilizada no proceso, un 150 % menos, e o custo media da auga portátil reduciuse en máis do 80 %.

“Dedicamos a maior parte dos nosos esforzos á eficiencia”

CARLOS GARCÍA, director xeral de GENAQ

Pero os xeradores de auga atmosférica dependen de algo que escapa ao control de GENAQ: o clima. “O mellor rendemento é en climas cálidos e húmidos”, sostén García. “Os ambientes fríos e secos non funcionan moi ben, pero as condicións interiores das casas son adecuadas para esta solución”.
GENAQ agora ten como obxectivo fornecer ás familias comúns con xeradores de auga atmosféricos.

Nos próximos meses ten previsto expandirse en países europeos como España, Francia e Alemaña onde o consumo de auga embotellada é elevado. Un paso posterior é entrar no mercado de consumo mundial.

Fonte de mar

En Bélxica, unha empresa chamada HydroVolta está a mellorar as formas de tomar auga salgada ou salobre e convertela en auga doce no marco do proxecto SonixED financiado por Horizon. A gran maioría da auga da terra é auga salgada. Só o 3% é auga doce e menos dun terzo é accesible, o resto está encerrado en glaciares e augas subterráneas.

“Teremos que tratar a auga salgada para que a xente poida bebela e a industria poida usala”, engade George Brik, director executivo de HydroVolta. “Pero coas tecnoloxías actuais, a desalinización require grandes investimentos e altos custos operativos. Ademais diso, a tecnoloxía existente utiliza grandes cantidades de enerxía e produtos químicos“.

Aínda que a desalinización levouse a cabo durante anos e, polo xeral, preséntase en países con climas secos, o aumento da escaseza de auga está a alimentar o interese na actividade noutras partes do mundo, incluído o norte de Europa.

A técnica básica para converter a auga salgada en auga doce é a electrodiálisis, onde os iones transpórtanse a través de membranas para separar o sal da auga.

Pero o método ten un punto débil: a membrana, que se ensucia facilmente e require químicos e alta presión para limpar. Iso á súa vez implica grandes cantidades de enerxía.

Baixo SonixED, HydroVolta desenvolveu unha tecnoloxía de ultrasonido que mantén limpa a membrana dunha maneira moito máis eficiente.

Menos presión, máis auga

O uso de enerxía neste campo depende da presión, que se mide nunha unidade métrica coñecida como bar. As tecnoloxías existentes para desalinizar a auga de mar requiren ao redor de 50 a 80 bares, segundo Brik, quen dixo que a nova tecnoloxía HydroVolta usa só dun a tres bares. Aínda mellor é que agora se pode xerar unha maior cantidade de auga doce, engade.

As tecnoloxías existentes desperdician ao redor do 60 á 65% da auga de mar que se absorbe“, explica Brik. “A nosa nova tecnoloxía inviste esa porcentaxe. Se tomamos 100 litros de auga de mar, podemos producir 65 litros de auga potable”. HydroVolta quere fornecer esta tecnoloxía a empresas máis grandes para xerar auga potable, así como a actores industriais que necesitan auga para alimentar as súas operacións. A compañía está a realizar probas con varias empresas belgas para xerar auga potable do Mar do Norte.


Podes ler o artigo orixinal nesta ligazón da revista Horizon.

DEIXAR UNHA RESPOSTA

Please enter your comment!
Please enter your name here

Este sitio emprega Akismet para reducir o spam. Aprende como se procesan os datos dos teus comentarios.

Relacionadas

De beber? Auga, pero que sexa reciclada, por favor

https://theconversation.com/javascripts/lib/content_tracker_hook.js *Un artigo de Quizais aínda non o saiba pero, do mesmo...

Unha nova metodoloxía de alta resolución cuantifica os micro e nanoplásticos na auga

A técnica identifica partículas plásticas extremadamente pequenas e os aditivos químicos que se liberan dentro das botellas

Velutinas, porco vietnamita, cangrexo vermello… Así chegan a Galicia as especies invasoras

María José Servia, investigadora da UDC, augura novos exemplares “co foco poco posto nos himenópteros: avespas, formigas e abellas”

A falsa endemia de malaria e outros intentos para desecar a lagoa de Antela

A partir do século XVIII a zona húmida foi considerada inimiga da agricultura. Os veciños intentaron evitar o desaugamento das terras que utilizaban para o pastoreo