Investigadores da Universidade de Santiago de Compostela (USC) desenvolven novos sistemas microparticulares que facilitan a administración nivel intraarticultar de fármacos contra artrite reumatoide. Isto permitirá mellorar a eficacia terapéutica fronte a esta doenza, ao tempo que contribuirán a reducir os posibles efectos adversos provocados polos medicamentos. Así se recolle na tese de doutoramento do farmacéutico Iván Lamela Gómez.
O científico detalla na súa investigación que para a preparación das novas microcápsulas formuladas empregou polímeros biodegradables e dous copolímeros de Poli-(Ácido D, L-láctico-co-glicólico). Como fármacos obxecto de microencapsulación este investigador empregou tanto fármacos antioxidantes con potencial no tratamento da artrite reumatoide (Resveratrol) como representantes dos principais grupos de fármacos habitualmente utilizados no manexo terapéutico desta doenza: glucocorticoides (Betametasona), antiinflamatorios non esteroideos (Indometacina) e medicamentos modificadores da enfermidade biolóxicos (Infliximab).
O sistema de microencapsulación
Todas as formulacións obtidas das súas pescudas foron obxecto dunha caracterización exhaustiva tanto a nivel galénico como en cultivos celulares in vitro de macrófagos, a fin de acreditar así que as características axeitadas para a súa potencial aplicación no tratamento intraarticular da artrite reumatoide e tamén noutras enfermidades inflamatorias articulares.

O sistema de microencapsulación desenvolvido, en combinación cunha administración local a nivel intraarticular, definen a estratexia terapéutica proposta polos investigadores, que entenden que tales accións posibilitan a obtención de concentracións elevadas de fármaco no tecido inflamado, ao tempo que permiten incrementar o seu tempo de permanencia a nivel articular, así como a súa liberación dirixida aos macrófagos, tal e como se denomina o conxunto de células consideradas como as principais amplificadoras da inflamación nos episodios de artrite reumatoide.
Os distintos pasos seguidos no proceso de desenvolvemento e formulación destes novos sistemas microparticulares, sinala Lamela, están orientados a incrementar a eficacia terapéutica, reducir los efectos adversos sistémicos e a prolongar a duración do efecto dos fármaco no lugar de acción. O obxectivo último, conclúe, pasa por mellorar o curso da enfermidade e contribuír deste xeito a que a persoa afectada goce dunha mellor calidade de vida.