O citoesquelete é unha estrutura clave. Está composta de filamentos, dálle forma ás células e está implicada en funcións tan importantes como a mobilidade e a división celular. Un equipo de investigadores do Centro Singular de Investigación en Química Biolóxica e Materiais Moleculares (CiQUS) da Universidade de Santiago de Compostela (USC) acaba de publicar na revista Nature Communications os resultados dun estudo que afonda no funcionamento desta estrutura.
Para iso elaboraron un sistema de fibras que se unían dentro de pequenas pingas de auga servindo, así, como modelos elementais de células primitivas ou protocélulas. Esta rede de fibras, creada polos investigadores do CiQUS, daba lugar á reprodución artificial dalgunhas das posibles funcións dun citoesquelete natural primixenio. Con este estudo, o equipo da USC avanza na comprensión da evolución molecular da vida.
Demostración experimental
Por primeira vez, os investigadores conseguen demostrar experimentalmente que a formación dunha rede de fibras a partir de moléculas sinxelas podería ter suposto unha vantaxe evolutiva para a realización de tarefas complexas. Desta maneira, o estudo propón un posible fundamento molecular para a formación e o funcionamento dunha rede sinxela de fibras. A mesma rede que podería ter permitido que moléculas simples levaran a cabo en células primitivas algunhas funcións vitais que hoxe en día se desenvolven en sistemas moito máis complexos.
“O sistema que deseñamos está formado por péptidos —pequenas proteínas— capaces de agregarse formando fibras, nun proceso controlado pola reacción deste péptido con outra pequena molécula estimuladora”, explica o investigador Javier Montenegro sobre a formación da rede sintética que fabricou o seu grupo.
Indución de tarefas complexas
Este entramado de fibras “imita de forma sinxela a estrutura dun posible citoesquelete nesas pingas de auga ou protocélulas, sendo ademais capaz de inducir respostas complexas como, por exemplo, a captación de nutrintes do medio, a fusión de membranas e a comunicación e intercambio de moléculas entre entidades individuais”, engade o coautor principal do estudo e membro do equipo, Ignacio Insua.
O estudo, que acaba de ser publicado, foi desenvolvido integramente no CiQUS en colaboración con todo un equipo internacional de investigadores. A supervisión do traballo correu a cargo de Javier Montenegro, no que tamén asinan como autores principais Ignacio Insua e Richard Booth, xunto aos investigadores Sahnawaz Ahmed e Alicia Rioboo.
Referencia: Supramolecular Fibrillation of Peptide Amphiphiles Induces Environmental Responses in Aqueous Droplets (Publicado en Nature Communications).