A misión internacional Cassini terá un final espectacular este venres 15 de setembro de 2017; desintegrarase na atmosfera de Saturno, concluíndo así 13 anos de exploración ao redor do planeta xigante.
Esta misión finaliza porque, tras dúas décadas no espazo, o seu combustible está practicamente esgotado. Para garantir a desconexión segura da nave e evitar un impacto non planificado contra algún dos satélites xeados de Saturno, como Encélado e o seu inmaculado océano, a sonda dirixirase ao interior do propio planeta gasoso. A súa desintegración axústase aos requisitos de protección planetaria que tratan de evitar a posible contaminación das lúas saturnianas, onde podería haber condicións aptas para a vida.
A sonda tomará hoxe por última vez imaxes do planeta
Cassini é un programa internacional froito da cooperación entre a NASA, a ESA e a axencia espacial italiana ASI, ademais doutros colaboradores académicos e industriais europeos. A nave construíuse coa participación de 19 países.
Oito dos seus instrumentos están a recompilar datos durante a inmersión final da sonda, transmitíndoos á Terra en case tempo real. Os sinais de radio tardan uns 83 minutos en atravesar os 1.400 millóns de quilómetros que separan a Terra de Saturno.
Respecto das imaxes, non se toman durante o descenso a Saturno porque a velocidade de transmisión de información necesaria para envialas é demasiado elevada, e impide mandar outros datos científicos valiosos.
As imaxes finais serán tomadas ao longo do día de hoxe e, previsiblemente, incluirán fotografías de Titán, Encélado, o satélite menor Peggy, unha hélice nos aneis e unha montaxe en cor do planeta e os seus aneis, incluíndo a aurora do polo norte.
Durante o descenso da sonda, a NASA ofrece as actualizacións da misión en Twitter a través do perfil @CassiniSaturn, que tamén comparte a ESA en @esascience e @esaoperations desde o seu centro en Darmstadt (Alemaña), onde os equipos seguirán a inmersión final a través da estación terrestre para o espazo profundo que ten a axencia en Australia.
A misión Cassini conta con 12 instrumentos científicos, co que equipos científicos de varios países lograron unha mellor comprensión de Saturno e a súa contorna. Os resultados veñen publicando en miles de artigos académicos desde fai máis dunha década.
Levou a Huygens ata Titán en 2005
Cassini tamén levou a sonda Huygens da ESA ata Saturno, onde se separou e viaxou durante 20 días ata descender sobre a maior lúa saturniana, Titán. Huygens pousouse nese satélite o 14 de xaneiro de 2005, converténdose na primeira sonda en aterrar sobre un corpo do sistema solar exterior. Transportaba seis instrumentos, catro deles a cargo de investigadores principais europeos e dous a cargo de investigadores estadounidenses. Revelou unha paisaxe sorprendentemente similar ao da Terra baixo a densa e brumosa atmosfera, rica en nitróxeno, desta lúa, que ten costas e canles fluviais escavados de metano líquido en lugar de auga, dadas as temperaturas superficiais duns –180 ºC.
Durante as dúas horas e media do seu descenso, Huygens elaborou un perfil da atmosfera en termos de presión, temperatura e densidade, mediu os seus ventos superrotativos e efectuou medicións in situ da composición química das partículas da súa bruma. Huygens seguiu transmitindo datos desde a superficie de Titán durante 72 minutos máis, ata que Cassini desapareceu polo horizonte, aínda que os datos seguen dando traballo aos científicos hoxe em día.
Máis adiante, Cassini continuou realizando descubrimentos en Titán durante os seus 127 voos próximos -ademais dos numerosos voos distantes-, estudando todos os aspectos desta lúa, desde a súa estrutura interna ata a súa superficie rica en hidrocarburos, a súa atmosfera e máis aló, ata a interacción co vento solar.
Exploración de Encélado
Outra das lúas que explorou a nave é Encélado, o sexto satélite saturniano, onde os científicos pensan que un océano subterráneo ocúltase baixo a súa cortiza xeada. No polo sur hai fendas no xeo e delas xorden xéiseres que expulsan chorros de material. Cassini voou a través desas emanacións en 2008 e detectou auga salgada, amoníaco, silicatos e hidrocarburos, o que faría factible a posibilidade de vida.
Nos últimos meses, desde abril, Cassini leva realizando inmersións semanais a través do oco de 2.000 quilómetros que separa Saturno dos seus aneis. Neste “Gran Final” está maximizando o retorno científico da misión, ao levar a cabo inmersións máis aló dos límites interiores e exteriores dos aneis e das pequenas lúas do planeta, así como encontros próximos nos límites superiores da atmosfera de Saturno.
As 22 órbitas do gran final contaron co apoio das estacións terrestres da ESA, que recibiron sinais de Cassini para recompilar datos científicos gravitacionais e de radio de importancia crucial, segundo os científicos. O sobrevoo afastado de Titán do día 11 de setembro ofreceu a asistencia gravitatoria necesaria para levar a nave á traxectoria de impacto con Saturno que se completa este venres.
