Únete á nosa canle de Whatsapp
Foi hai miles de millóns de anos. A Terra xa era, pero non como o é agora. Un obxecto dun tamaño similar ao de Marte chamado Theia colisionou de xeito brutal contra o noso planeta. Desa colisión formouse a Lúa. Esa é a tese que sostén a comunidade científica. Porén, como ocorreu exactamente esa formación é un crebacabezas científico que os investigadores levan estudando durante décadas sen ter achado unha resposta satisfactoria.
A Lúa puido formarse inmediatamente, en cuestión de horas, cando o material da Terra e Theia lanzáronse directamente á órbita despois do impacto.
A maioría das teorías afirman que a Lúa se formou a partir dos cascallos desta colisión, fusionándose en órbita durante meses ou anos. Unha nova simulación publicada esta semana pola NASA presenta unha teoría diferente: a Lúa puido formarse inmediatamente, en cuestión de horas, cando o material da Terra e Theia lanzáronse directamente á órbita despois do impacto.
“Isto abre unha gama completamente nova de posibles puntos de partida para a evolución da Lúa“, argumenta á NASA Jacob Kegerreis, investigador postdoctoral no Centro de Investigación Ames en Silicon Valley, California, e autor principal do artigo sobre estes resultados publicado en The Astrophysical Journal Letters. “Entramos neste proxecto sen saber exactamente cales serían os resultados destas simulacións de alta resolución. Polo tanto, ademais da gran revelación de que as resolucións estándar poden darche respostas enganosas, foi moi emocionante que os novos resultados puidesen incluír un satélite similar á Lúa en órbita”.
As simulacións utilizadas nesta investigación son algunhas das máis detalladas do seu tipo e funcionan coa resolución máis alta de calquera execución de simulación para estudar as orixes da Lúa ou outros impactos xigantes. Este poder computacional adicional mostrou que as simulacións de menor resolución poden perder aspectos importantes deste tipo de colisións, o que permite aos investigadores ver como xorden novos comportamentos dunha maneira que os estudos anteriores simplemente non podían ver.
