Moitas especies de formigas desprázanse seguindo o rastro das feromonas que desprenden os exemplares que as preceden porque teñen unha visión extremadamente limitada ou nula. Trátase dun mecanismo alternativo moi efectivo pero con algunhas fisuras e fallos que poden resultar mortais xa que, en ocasións, entran nunha sorte de bucle coñecido como a espiral da morte.
Esta práctica prodúcese cando rompe a cadea que forman as formigas, xeralmente por algún fenómeno natural como a caída dunha póla ou a formación de charcos de auga. Cando isto se produce, a que marca o ritmo se desorienta, sepárase do rastro principal e comeza a dar voltas en círculos.
BEM