O ano 2019 estréase coas cuadrántidas
Aínda que as cuadrántidas son observables desde o 27 de decembro ata o 10 de xaneiro, estas, como o resto de choivas de estrelas, teñen un punto álxido, que este ano terá lugar cara a as 3:00 horas peninsular da noite do 3 ao 4 de xaneiro e durará só unhas horas, segundo cálculos da Organización Internacional de Meteoros (IMO).
Publicidade
As cuadrántidas teñen o potencial de ser a choiva de estrelas máis potente do ano , pero, polo xeral, a curta duración da súa actividade máxima, esta vez unhas cinco horas, adoita dificultar a súa observación óptima.
As choivas de estrelas prodúcense cando os restos ou fragmentos de partículas de po e rocas que deixan cométalos na súa órbita entran na atmosfera da Terra e se volatilizan producindo un efecto luminoso: os meteoros. Aínda que a maior parte das choivas de estrelas teñen a súa orixe nun cometa, algunhas proceden de asteroides. Precisamente, esta choiva de estrelas, que leva o nome dunha antiga constelación, a “Quadrans Muralis “, parece ter a súa orixe nun asteroide, o 2003 EH1; trátase dun corpo menor do sistema solar que foi descuberto en 2003 por Peter Jenniskens.
A actividade das cuadrántidas en condicións perfectas fíxase, segundo os modelos estándar, entre os 50 e 100 meteoros por hora durante o m´ZIMO, pero din que unha persoa podería ver como máximo uns 20 meteoros. A predición do número de meteoros usa un valor chamado THZ ou taxa horaria cenital
As cuadrántidas, que só serán visibles desde o hemisferio norte , son as primeiras do ano, pero haberá moitas máis: líridas (máximo, o 22 de abril); eta acuáridas (6 de maio); delta acuáridas (30 de xullo); perseidas (as máis populares, 12 de agosto); dracónidas (8 de outubro) e leónidas (17 de novembro).
Únete á nosa canle de Whatsapp
