Un meteorito antigo que se estrelou nun camiño de entrada do Reino Unido pode resolver o misterio de onde veu a auga da Terra. A rocha espacial de 4.600 millóns de anos, que aterrou fronte a unha casa familiar na cidade inglesa de Winchcombe en febreiro de 2021, contén auga que se parece moito á composición química da auga que se atopa na Terra, o que presenta unha posible explicación de como o noso planeta foi sementado coa sustancia dadora de vida.
Cando os rochosos planetas interiores do novo sistema solar uníronse por primeira vez (coagulación das nubes quentes de gas e po que se elevaban preto do sol), estaban demasiado preto da nosa estrela para que se formasen océanos. De feito, máis aló de certo punto chamado liña de conxelación, ningún xeo podería escapar á evaporación, o que converteu á nova Terra nunha paisaxe árida e inhóspito. Os científicos cren que isto cambiou despois de que a Terra arrefriase, cando un aluvión de asteroides xeados do sistema solar exterior trouxo auga conxelada ao noso planeta para derretirla. Agora, unha nova análise do meteorito Winchcombe, publicada o 16 de novembro na revista Science Advances, deu peso a esta teoría.
“Unha das preguntas máis importantes que se fai a comunidade científica é, como chegamos aquí?”. O coautor do estudo, Luke Daly, profesor de xeociencia planetaria na Universidade de Glasgow, explicábao así nun comunicado. “Esta análise do meteorito Winchcombe dá unha idea de como a Terra chegou a ter auga, a fonte de tanta vida. Os investigadores continuarán traballando neste espécime durante os próximos anos, revelando máis segredos sobre as orixes do noso sistema solar”.
A rocha espacial, un tipo raro rico en carbono chamado condrita carbonácea, colleitouse só unhas horas despois de que se estrelara contra o chan e, polo tanto, permanece en gran parte sen contaminar, o que a converte “nun dos meteoritos máis prístinos dispoñibles para a análise“; ofrece “unha mirada tentadora a través do tempo á composición orixinal do sistema solar”, engade a autora principal Ashley King, investigadora do Museo de Historia Natural de Londres.
Para analizar os minerais e elementos do interior da rocha, os investigadores puírona, quentaron e bombardeárona con raios X e láser, revelando que procedía dun asteroide en órbita ao redor de Xúpiter e que o 11% da masa do meteorito era auga.
O hidróxeno na auga do asteroide presentouse en dúas formas: hidróxeno normal e o isótopo de hidróxeno coñecido como deuterio, que forma a “auga pesada”. Os científicos atoparon que a proporción de hidróxeno a deuterio coincidía coa proporción que se atopa na auga da Terra, o que implica fortemente que a auga do meteorito e a auga do noso planeta compartían un punto de orixe. Os aminoácidos, os compoñentes básicos das proteínas e a vida posterior, tamén se atoparon dentro da roca.
Para ampliar esta investigación, os científicos poden analizar outras rocas espaciais que flotan ao redor do sistema solar, como o asteroide Ryugu, que tamén se descubriu que contén os compoñentes básicos da vida. Un estudo exhaustivo das rocas espaciais do sistema solar podería dar aos científicos unha mellor comprensión de que rocas axudaron a sementar a Terra primitiva e de onde viñeron.
