Únete á nosa canle de Whatsapp
Desde o noso patio traseiro cósmico no sistema solar ata galaxias afastadas preto dos albores dos tempos, no seu primeiro ano de operacións científicas o telescopio espacial James Webb da NASA cumpriu a súa promesa de revelar o universo como nunca antes. Para celebrar a finalización dun exitoso primeiro ano, a NASA publicou a imaxe captada por Webb dunha pequena rexión de formación de estrelas no complexo de nubes Rho Ophiuchi.
“En só un ano, o telescopio espacial James Webb transformou a visión da humanidade sobre o cosmos, asomándose dentro das nubes de po e observando por primeira vez a luz que provén de recunchos afastados do universo. Cada nova imaxe é un novo descubrimento, permitindo aos científicos de todo o mundo facer e responder preguntas coas que nunca antes poderían soñar”, sinalou Bill Nelson, o administrador da NASA.
“Webb é un investimento en innovación estadounidense, pero tamén unha fazaña científica feita posible cos socios internacionais da NASA [a ESA e a axencia espacial canadense] que comparten o espírito de querer é poder para empuxar os límites do que sabemos que é posible. Miles de enxeñeiros, científicos e líderes verteron a paixón da súa vida nesta misión, e os seus esforzos continuarán mellorando a nosa comprensión das orixes do universo e o noso lugar dentro del”.
O complexo de nubes Rho Ophiuchi captado polo Webb é a rexión de formación estelar máis próxima á Terra
A nova imaxe de Webb publicada este mércores presenta a rexión de formación estelar máis próxima a nós. A súa proximidade, a 390 anos luz de distancia, permite obter un primeiro plano moi detallado, sen estrelas en primeiro plano no espazo intermedio.
“No seu primeiro aniversario, o telescopio espacial James Webb xa cumpriu a súa promesa de revelar o universo, regalando á humanidade un impoñente tesouro de imaxes e ciencia que durará décadas”, expresou Nicola Fox, administradora asociada da Dirección de Misións Científicas da NASA en Washington.
“Unha marabilla da enxeñería construída polos principais científicos e enxeñeiros do mundo, Webb deunos unha comprensión máis intricada que nunca antes das galaxias, as estrelas e as atmosferas dos planetas que están fóra do noso sistema solar, sentando as bases para que a NASA sexa líder mundial nunha nova era de descubrimentos científicos e de procura de mundos habitables”, engadiu.
Estrelas novas coa masa do Sol
A imaxe de Webb mostra unha rexión que contén unhas 50 estrelas novas, todas elas similares en masa ao Sol, ou máis pequenas. As rexións máis escuras son as máis densas, alí onde o po espeso envolve as protoestrellas en formación.
Enormes chorros bipolares de hidróxeno molecular, representados en cor vermella, dominan a imaxe, e aparecen horizontalmente dun lado a outro no terzo superior e verticalmente no lado dereito.
Enormes chorros bipolares de hidróxeno molecular, representados en cor vermella, dominan a imaxe
Estes chorros ocorren cando unha estrela estala por primeira vez a través da súa envoltura natal de po cósmico, lanzando ao espazo un par de chorros opostos como un bebé que estende os seus brazos cara ao mundo por primeira vez.
Pola contra, a estrela S1 escavou unha resplandecente cova de po na metade inferior da imaxe. Esta é a única estrela na imaxe que é significativamente máis masiva que o Sol.
“Esta imaxe de Rho Ophiuchi permítenos presenciar con nova claridade un período moi breve no ciclo de vida das estrelas”
KLAUS PONTOPPIDAN, Instituto de Ciencias do Telescopio Espacial en Baltimore
“A imaxe de Rho Ophiuchi obtida por Webb permítenos presenciar con nova claridade un período moi breve no ciclo de vida das estrelas. O noso propio Sol experimentou unha fase como esta, hai moito tempo, e agora temos a tecnoloxía para ver o comezo da historia doutra estrela”, indicou Klaus Pontoppidan, científico do proxecto Webb.
Algunhas estrelas na imaxe mostran sombras reveladoras que indican discos protoplanetarios: futuros sistemas planetarios potenciais en formación.
Un ano enteiro a través de todo o ceo
Desde a súa primeira imaxe de campo profundo, revelada polo presidente de Estados Unidos Joe Biden, a vicepresidenta Kamala Harris e Nelson en vivo desde a Casa Branca, Webb cumpriu a súa promesa de mostrarnos máis do universo que nunca. Con todo, Webb revelou moito máis que galaxias distantes no universo primitivo.
“A amplitude das exploracións científicas das que é capaz Webb vólvese realmente clara agora, cando temos un ano completo de datos de obxectivos en todo o ceo”, apuntou Eric Smith, investigador da División de Astrofísica na NASA e do programa Webb.
“O primeiro ano de operacións científicas de Webb non só nos ensinou cousas novas sobre o noso universo, senón que revelou que as capacidades do telescopio son maiores que as nosas expectativas, o que significa que os descubrimentos futuros serán aínda máis extraordinarios”, agregou.
“As capacidades do telescopio son maiores que as nosas expectativas”
ERIC SMITH, División de Astrofísica na sede da NASA
A comunidade astronómica mundial dedicou o último ano a analizar con entusiasmo os datos públicos iniciais de Webb e a facerse unha idea de como traballar con eles. Máis aló das impresionantes imaxes en infravermello, o que realmente entusiasmou os científicos son os nítidos espectros de Webb: a información detallada que pode obterse a partir da luz mediante os instrumentos espectroscópicos deste telescopio.
Os espectros de Webb confirmaron a distancia á que se atopan algunhas das galaxias máis afastadas que se observaron, e descubriron os buracos negros supermasivos máis antigos e distantes. Estes espectros identificaron a composición das atmosferas planetarias (ou a falta delas) con máis detalle que nunca, e por primeira vez refinaron os posibles tipos de atmosferas que poderían existir nos exoplanetas rochosos.
Tamén revelaron a composición química dos viveiros estelares e dos discos protoplanetarios, detectando auga, moléculas orgánicas que conteñen carbono e outras características. As observacións de Webb xa deron lugar por centos de artigos científicos que responden a preguntas de longa data e expoñen outras novas para abordar con este observatorio.
Máis aló das impresionantes imaxes en infravermello, o que realmente entusiasmou os científicos foron os nítidos espectros de Webb
A amplitude da misión científica de Webb tamén é evidente nas súas observacións da rexión do espazo coa que estamos máis familiarizados: o sistema solar. Os débiles aneis de xigantes gaseosos aparecen na escuridade, salpicados de lúas, mentres que no fondo Webb móstranos galaxias afastadas.
Ao comparar as deteccións de auga e outras moléculas do noso sistema solar coas que se atopan nos discos de sistemas planetarios moito máis novos, Webb está a axudar a desenvolver as pistas acerca das nosas propias orixes: como a Terra se converteu no lugar ideal para a vida tal como a coñecemos.
“Cun ano de exploración científica no noso haber, sabemos exactamente o poderoso que é este telescopio, e proporcionamos un ano de datos e descubrimentos espectaculares”, dixo Jane Rigby, científica principal do proxecto Webb no Centro de Voo Espacial Goddard da NASA.
Ademais, afirmou: “Seleccionamos un ambicioso conxunto de observacións para o segundo ano, que se basea en todo o que aprendemos ata o de agora. A misión científica de Webb apenas está a comezar e queda moito máis por vir”.
