Únete á nosa canle de Whatsapp
Xeralmente consideramos os mares e océanos do planeta como corpos extensos e continuos de auga salgada. O certo é que neles se atopan multitude de gradientes, como é o debido ao xerado polo cambio na profundidade. En relación a esta profundidade, á presión e á luz, podemos clasificar, a grandes liñas, unha serie de hábitats zonais a medida que descendemos na columna de auga. Estes serían: zona peláxica, batial e abisal.
O termo abisal fai referencia a abismo, lugar fondo e escuro. Por extensión inclúese o hábitat batial, ademais do abisal, comprendendo batimetrías de 1000 a 6000 m. Estas rexións caracterízanse por un ambiente con temperaturas frías e constantes, presión hidrostática extremadamente elevada, escaseza de nutrientes en xeral e ausencia absoluta de luz. Estes hábitats son predominantes nos océanos do planeta, ocupando máis do 70% da súa extensión. Coñecemos, por tanto, como fauna abisal todos aqueles animais que habitan nestes ecosistemas fondos de mares e océanos.
As especies que dominan aquí caracterízanse por presentar formas estrañas, tamaños reducidos, corpos esponjosos ou suaves, grandes bocas e ollos desproporcionados. O seu corpo está formado maioritariamente de auga e non posúen vexiga natatoria para, deste xeito, non ofrecer cavidades gasosas que puidesen ser esmagadas pola gran presión existente. A partir da zona afótica, a cal comeza nos 200 m, a única luz existente é a producida por certos organismos, grazas ao fenómeno denominado bioluminiscencia. Ao redor do 90% de todos os animais do fondo mariño posúena en maior ou menor medida.
Estas imaxes son algúns exemplos dos estraños peixes que habitan entre os 700 e 1300 m de profundad no Atlántico Norte. Neste interesante libro, “Deep-Sea Fishes. Biology, Diversity, Ecology and Fisheries“, amósanse moitos máis. Actualmente estamos a traballar en completar a información dispoñible dalgunhas destas especies no Atlántico.
Outros exemplos característicos destas rexións abisais son as ordes de peces como os NOTACANTHIFORMES, STOMIIFORMES ou os OPHIDIIFORMES, entre outros grupos.
A continuación amosámosvos un vídeo dun exemplar vivo de Anoplogaster cornuta que filmamos en condicións controladas (a bordo dun buque oceanográfico) durante a campaña de investigación pesqueira no banco de Flemish Cap, Terranova, que se realiza anualmente. Non é habitual capturar individuos vivos en zonas tan fondas.
