Determinar o sexo e idade dunha persoa son tarefas fundamentais para levar a cabo procesos como a identificación de restos humanos, a validación de partidas de nacemento ou a determinación da maioría de idade en persoas indocumentadas inmersas en procesos legais.
A investigación desenvolvida por Nicolás Vila no Centro Singular de Investigación en Tecnoloxías Intelixentes (CitIUS) da Universidade de Santiago de Compostela (USC) logrou demostrar a eficacia dunha serie de sistemas de intelixencia artificial para predicir a idade e o sexo a partir dunha radiografía dental panorámica de xeito automático, rápido e fiable. A experimentación tamén validou a idoneidade destas estruturas de forma individual, mandíbula e dentición, no proceso de cálculo.
Este procedemento vén a substituír a operación lenta e custosa que se viña facendo de forma tradicional, posto que requiría de ferramentas informáticas de anotación das radiografías e a supervisión dunha persoa experta que validara esta anotación.
Paso a paso
En primeiro lugar, o investigador desenvolveu unha metodoloxía para estimar a idade e o sexo a partir da radiografía completa para acadar unha precisión superior aos métodos existentes. Para isto, o autor da tese empregou métodos baseados en mapas de calor para determinar as rexións da radiografía máis relevantes cando se trata de estimar a idade e así puido confirmar o coñecemento adquirido nos estudos clínicos previos, que afirmaban que a rexión dental é a que máis inflúe na predición final.
O traballo de Nicolás Vila foi dirixido polas científicas María José Carreira e Inmaculada Tomás, contando tamén coa colaboración das odontólogas Paulina Varas e Ángela Aneiros.
Sistema automático
A segunda fase da investigación no marco desta tese de doutoramento, consistiu no deseño dun sistema completamente automático para detectar nas radiografías o contorno mandibular e caracterizalo posteriormente en forma e tamaño. Os resultados deste novo método demostraron que os cambios ao longo da vida na forma da mandíbula son útiles para establecer a idade cronolóxica dun suxeito, mentres que o tamaño resulta indispensable para diferenciar entre homes e mull
eres.
Por último, o equipo de traballo desenvolveu unha nova metodoloxía para detectar as pezas dentais presentes na radiografía, co obxectivo de usalas no proceso de estimación.
Os resultados acadados ao longo desta tese superaron aos traballos previos por unha gran marxe, datos que acreditan a utilidade da metodoloxía desenvolvida. Así, os investigadores destacan tres beneficios fundamentais das novas tecnoloxías aplicadas a este proceso: a alta precisión, a redución dos tempos e da subxectividade e a facilidade de implantación en escenarios reais.