Realizar tarefas domésticas como varrer, fregar ou cociñar podería servir para mellorar a saúde cardiovascular dos homes obesos, reducindo o risco de diabetes e enfermidade cardiovascular. Así se desprende dunha investigación na que participa a Universidade de Granada, xunto a científicos do Sistema Extremeño de Salud, que analiza datos do proxecto HERMEX (Harmonizing Equations of Risk in Mediterraneon Countries-Extremadura).
Ademais, os homes sedentarios ou con baixos niveis de actividade física poderían mellorar a súa saúde se participasen nas tarefas do fogar, logrando con iso alcanzar os niveis desexables, cousa que si logra unha maior porcentaxe de mulleres grazas ás tarefas que realizan no fogar.
Este traballo, que publica a Revista Española de Cardiología, analiza unha mostra formada por 2.698 participantes, homes e mulleres, de entre 25 e 79 anos de idade, pertencentes ao estudo transversal HERMEX, realizado na súa totalidade na provincia de Badajoz.
Os investigadores partiron dun concepto moi novo no ámbito da ciencia, o de obeso metabólicamente san (OMS), que fai referencia a un grupo de individuos con obesidade que parecen estar protexidos das principais complicacións cardiometabólicas asociadas.
Neste estudo, examinaron as diferenzas nos marcadores de risco cardiometabólico tradicionais e non tradicionais entre os catro fenotipos de tamaño corporal (obesos ou non, con ou sen anormalidades metabólicas); as posibles diferenzas por sexo e o grao en que a actividade física ten influencia sobre o perfil cardiometabólico.
A maioría das mulleres da mostra gastaba 10 veces máis enerxía que os homes
Como explica Virginia Aparicio García-Molina, autora principal do departamento de Fisioloxía da UGR, “os participantes co fenotipo OMS presentaron maiores niveis de actividade física de calquera tipo e mellor cumprimento das recomendacións de actividade física que os individuos con alteracións metabólicas, sexan obesos ou non. Dito doutra forma: cando incluímos a actividade física doméstica no sumatorio, os niveis totais de actividade física do grupo OMS son maiores que ambos os fenotipos de perfil metabólico adverso”.
Outros estudos similares observaron que os individuos do fenotipo OMS pasan menos tempo en condutas sedentarias e máis realizando actividade física lixeira e en desprazamentos activos, en comparación cos obesos con alteracións metabólicas.
“Un achado importante deste estudo é que as mulleres presentaban maiores niveis de actividade física se se ten en conta a actividade física doméstica, e isto podería explicar en parte a maior proporción de OMS observada nelas”, explica a investigadora.
De igual modo, os maiores niveis de actividade física observados nas mulleres tamén podería explicar en parte o perfil cardiometabólico máis favorable observado nelas, con independencia do fenotipo de tamaño corporal. De feito, a maioría das mulleres desta mostra eran amas de casa e dedicaban á actividade física doméstica 10 veces máis enerxía que os homes, o que podería implicar unha redución substancial do risco cardiometabólico nelas.
“Esta hipótese está apoiada por estudos previos nos que se describiu que a actividade física doméstica (de intensidade lixeira e que favorece romper longos períodos sentados) asóciase a menos mortalidade cardiovascular e por calquera causa”, advirte a investigadora. Estes resultados reforzan a idea de que a actividade física podería desempeñar un papel importante no fenotipo OMS e o seu prognóstico.
