Martes 19 Marzo 2024

Un profesor da UVigo publica un importante artigo sobre criptografía cuántica

Que unha comunicación cuántica sexa segura na actualidade, non implica que o sexa no futuro, xa que posibles avances tecnolóxicos poderían permitir desencriptar datos altamente sensibles. É dicir, que un atacante podería decidir gravar e conservar comunicación actuais coa vista posta en descifrala dentro duns anos con ordenador cuántico. Este é un risco do que son conscientes empresas e gobernos e o motivo polo que a criptografía cuántica está cada vez máis presente nas axendas públicas de I+D. Un dos últimos avances neste eido acaba de ser publicado pola revista Nature Communications e está asinado por Marcos Curty, investigador do Grupo de Antenas, Radar e Comunicacións Ópticas do centro atlanTTic, en colaboración coa empresa Toshiba e as universidades de Cambridge e Edimburgo.

Os avances tecnolóxicos poderían comprometer a seguridade de datos altamente sensibles

O artigo, titulado Experimental measurement-device-independent quantum digital signatures está coasinado por expertos de Toshiba Research Europe, que se encargaron esencialmente da parte experimental e do hardware e por investigadores do Departamento de Enxeñaría da Universidade de Cambridge e do Instituto de Fotónica e Ciencias Cuánticas da Universidade de Edimburgo que, xunto con Curty, colaboraron na parte teórica do traballo. O texto aborda o uso da criptografía cuántica, que emprega principios da mecánica cuántica, para garantir a absoluta seguridade da información transmitida. De feito, o nivel de confidencialidade é tan alto que non podería ser quebrantada “nin con toda a capacidade computacional existente”, explica o enxeñeiro. No estudo presentan avances que garanten a seguridade absoluta das comunicacións a pesar dos avances tecnolóxicos futuros.

Publicidade

“Os riscos de empregar na actualidade a criptografía clásica radican en que a súa seguridade depende de problemas non probados sobre complexidade computacional”, destaca Curty. Por exemplo, o sistema de cifrado máis empregado actualmente en Internet basea a súa seguridade no problema de descompoñer números nos seus factores primos e non se coñece ata o momento ningún algoritmo clásico que poida resolver este problema de maneira sinxela e rápida. Pero os futuros avances da computación cuántica poderían resolver este problema e así poderíase romper a criptografía actual de maneira retroactiva, é dicir, que “un atacante podería gravar as comunicacións actuais e agardar uns anos para poder descifralas cun computador cuántico”. Isto é particularmente problemático para aquela información sensible que require permanecer secreta durante varias décadas, por exemplo, comunicacións gubernamentais ou información xenómica. Se en lugar de empregar criptografía clásica, se opta pola cuántica, “garántase a seguridade absoluta das comunicacións independentemente dos avances tecnolóxicos futuros”.

De feito, a criptografía cuántica tense convertido para a Comisión Europea nunha prioridade, aprobando recentemente un Flagship en tecnoloxías cuánticas para os próximos dez anos cunha financiación total aproximada dun billón de euros, convertendo desta maneira este campo de investigación nunha das liñas prioritarias de investigación para o continente nos próximos anos.

Mellora da seguridade

O artigo publicado en Nature Communications presenta unha nova tecnoloxía que permite que os usuarios do sistema se comuniquen “de maneira totalmente secreta entre eles a través de nodos de comunicación non-confiables sen que os nodos poidan acceder á información transmitida”. Igualmente, permite por primeira vez que os usuarios da rede tamén se poidan comunicar “de maneira segura cos nodos da mesma para realizar por exemplo actualizacións de software, moi importante neste tipo de redes”. Segundo Curty, “isto implica un avance importante, xa que ata agora, en topoloxías de rede tipo estrela, non se podía implementar sobre o mesmo nodo/equipo central un servizo de comunicación cuántica segura entre usuarios, e ao mesmo tempo, ofrecer unha comunicación cuántica segura entre os usuarios co nodo central polas mesmas canles físicas”. Aínda sendo imprescindibles ambos servicios para a implantación das futuras redes cuánticas, era un problema que non tiña solución. Neste traballo proponse e experimentalmente demóstrase que é posible nunha topoloxía de rede tipo estrela para as futuras redes de comunicacións cuánticas multiusuario.

Como exemplo das posibles aplicacións desta tecnoloxía, os investigadores empregaron a rede para transferir datos de maneira secreta entre os diversos usuarios e nodos da mesma, así como para realizar sinaturas dixitais de maneira incondicionalmente segura. Unha sinatura dixital permite asegurar que a entidade fírmante é quen di ser e, ademais, asegura que a mensaxe non foi alterada.

DEIXAR UNHA RESPOSTA

Please enter your comment!
Please enter your name here

Este sitio emprega Akismet para reducir o spam. Aprende como se procesan os datos dos teus comentarios.

Relacionadas

Tecnoloxía personalizada para o rural: “Se unha persoa maior se perde, o seu veciño pode saber onde está”

Un equipo de atlanTTic investiga a viabilidade de prestar servizos dixitais nas aldeas sen cobertura adaptados ás necesidades dos seus habitantes

A UVigo deseñará sensores fotónicos para identificar células tumorais

Membros de atlanTTic participan no proxecto europeo Retina para a mellora de procesos nos ámbitos da saúde, da automoción e da agricultura

Pódese predicir o estrés emocional dos adolescentes a través da voz? Así o investiga atlanTTic

Dende o centro da UVigo lidéranse varios proxectos nos que se utiliza a intelixencia artificial para analizar a fala e, así, mellorar a calidade de vida das persoas

A primeira doutora en Aeroespacial da UVigo: “Espero que sirva para romper as barreiras de xénero”

Uxía García Luis, investigadora de atlanTTic, centrou a súa tese na fiabilidade das análises termo-elásticas dos telescopios espaciais