O primeiro cranio de Nanotyrannus atopouse en Montana en 1942, pero durante anos os paleontólogos cambiaron de opinión de se se trataba dunha especie separada ou simplemente era un xuvenil do Tyrannosaurus rex.

Nick Longrich, do Centro Milner para a Evolución da Universidade de Bath (Reino Unido), e Evan Saitta, da Universidade de Chicago (Estados Unidos) volveron a analizar os fósiles, a anatomía de Nanotyrannus e restos non recoñecidos previamente dunha T. rex nova.

Publicidade

Ao medir os aneis de crecemento nos ósos, estes mostraron que eran máis compactos e estreitos cara ao exterior do óso, é dicir, o seu crecemento estaba a retardarse. Este aspecto suxire que o animal estaba case completamente desenvolvido e non era un xuvenil de crecemento rápido.

O modelado do crecemento dos fósiles mostrou que estes dinosauros alcanzarían un máximo de ao redor de 900 kg a 1.500 kg de peso e cinco metros de envergadura, o que supón aproximadamente o 15% do tamaño dun T. rex, que chegaron a pesar 8.000 kg e nove metros ou máis.

Os investigadores publicaron os seus achados en Fossil Studies. “Cando vin estes resultados, quedei impresionado”, dixo Longrich. “Non esperaba que fose tan concluínte. Se se tratase de T. Rex xuvenís deberían estar medrando como tolos, engordando centos de quilos ao ano, pero non é o que vemos. Tentamos modelar os datos de moitas maneiras diferentes e seguimos obtendo taxas de crecemento baixas”.

Ademais, os investigadores non atoparon evidencia de fósiles que combinen características tanto de Nanotyrannus como do T. Rex, que existirían se un se convertese no outro. Cada fósil que examinaron puido ser identificado con seguridade como unha especie ou outra. Tampouco os patróns de crecemento noutros tiranosauros encaixaban coa hipótese de que se trataba de T. rex novos.

“Se nos fixamos nos xuvenís doutros tiranosauros, mostran moitas das características distintivas dos adultos. Un Tarbosaurus moi novo, parente próximo de T. Rex, mostra características distintivas dos adultos”, asegura o investigador. Ao que engade: “O T. rex dependía do tamaño e a forza, pero este animal dependía da velocidade”.

O misterio dos fósiles de T. rex novos

Este achado expón unha nova incógnita, se Nanotyrannus non é un tiranosauro xuvenil, por que ninguén atopou nunca restos dun T. rex novo?

Longrich tamén proporciona unha resposta, xa que en realidade si existe un rexistro fósil recollido hai anos, gardado nunha caixa de ósos non identificados nun caixón dun museo en San Francisco e logo esquecido. El e o seu compañeiro analizárono e identificárono como tiranosauro xuvenil.

Este exemplar está representado por un óso do cranio con características distintivas que o vinculan co Tyrannosaurus e que non ven en Nanotyrannus. Trataríase de animal pequeno, cun cranio duns 45 centímetros de longo e unha lonxitude corporal duns 5 metros.

“É só un espécime e un só óso, pero só se necesita un. O cranio do T. rex é moi distintivo, nada máis se lle parece. Os T. rex novos existen, son incriblemente raros, como os xuvenís da maioría dos dinosauros”, conclúe.

Os autores suxiren que, dado o difícil que é distinguir os dinosauros en función dos seus esqueletos a miúdo incompletos, é posible que esteamos subestimando a diversidade destes e outras especies fósiles.

Referencia: Taxonomic Status of Nanotyrannus lancensis (Dinosauria: Tyrannosauroidea)—A Distinct Taxon of Small-Bodied Tyrannosaur (Publicado en Fossil Studies)